Ένα ακόμη βήμα για τον έλεγχο της ασφάλειας της ναυσιπλοιας στο Αιγαίο έκανε η Άγκυρα, με την υπογραφή στις 26 Μαρτίου του περασμένου έτους της σύμβασης με την τουρκική εταιρεία Havelsan για την κατασκευή ενός ολοκληρωμένου δικτύου επιτήρησης ακτών. Το νέο πρόγραμμα το οποίο ονομάζεται SGRS έρχεται να συμπληρώσει το υπό ανάπτυξη πρόγραμμα επιτήρησης μεγάλης εμβέλειας Uzun Ufuk του οποίου αποστολή είναι η κάλυψη της θαλάσσιας περιοχής που εκτείνεται από τη Σαμοθράκη μέχρι και την Κρήτη, με την αξιοποίηση πληθώρας ιπτάμενων και πλωτών μέσων, καθώς με την χρήση ραντάρ Βραχέων Κυμάτων Επιφανίας (HFSWR). Έχοντας θέση τα θεμέλια του προγράμματος επιτήρησης του κεντρικού Αιγαίου, η τουρκική κυβέρνηση επιβεβαιώνει με το νέο πρόγραμμα παράκτιας επιτήρησης, την διαχρονικότητα του στρατηγικού σχεδιασμού του τουρκικού κράτους, το οποίο ανεξαρτήτως από τις πολιτικές και ιδεολογικές κατευθύνσεις των κομμάτων που κυβερνούν την γειτονική χώρα, διαθέτει ξεκάθαρους στόχους για το τι επιδιώκει σε σχέση με τα εθνικά συμφέροντα.
Στόχος των Τουρκικών κυβερνήσεων είναι ο έλεγχος του Αιγαίου και αυτό προσπαθούν μεταξύ άλλων να το επιτύχουν μέσα από την επίτευξη έναντι της Ελλάδας υπεροχής στον τομέα της Έρευνας και Διάσωσης (SAR) και την διεκδίκηση από τη χώρα μας, της ευθύνης πραγματοποίησης αυτών των αποστολών στο Αιγαίο. Για το λόγο αυτό η Άγκυρα ενισχύει τα μέσα που διαθέτει, δημιουργώντας ένα Ολοκληρωμένο Σύστημα Θαλάσσιας Επιτήρησης (IMSS) το οποίο θα αποτελείται από το Uzun Ufuk και το SGRS πλαισιομένα από τα κατάλληλα πλωτά και εναέρια μέσα.
Τα προγράμματα Uzun Ufuk και SGRS
Όμως τι περιλαμβάνουν τα προγράμματα Uzun Ufuk και SGRS και ποια είναι η ελληνική απάντηση σε αυτά. Το πρόγραμμα Uzun Ufuk που σημαίνει “Μακρύς Ορίζοντας” είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα επιτήρησης μεγάλης εμβέλειας πολλαπλών επιπέδων. Το σύστημα περιλαμβάνει τρεις σταθμούς ραντάρ μεγάλης εμβέλειας τύπου Suricate 2000 (εκ των οποίων ένα είναι εγκατεστημένο απέναντι από το Καστελόριζο), τρεις σταθμούς συστήματος R-ESM τύπου DR-3000, δύο σταθμούς διοίκησης και ένα Κέντρο Σύντηξης Δεδομένων. Το πρόγραμμα ύψους 53 εκατ. δολαρίων, ξεκίνησε το 2003 και υλοποιείται από την εταιρεία Thales. Η δεύτερη φάση του Uzun Ufuk περιλαμβάνει την ανάπτυξη από την Τουρκία ενός ραντάρ HFSWR, το οποίο θα μπορεί να εντοπίζει στόχους επιφανείας σε απόσταση 200 ν.μ. Η Τουρκία σχεδιάζει να αναπτύξει δύο ραντάρ HFSWR στο Αιγαίο και δύο στην περιοχή μεταξύ της Κρήτης και της Κύπρου. Το πρωτότυπο σύστημα δοκιμάζεται αυτή την περίοδο στη Μαύρη θάλασσα, με τις εργασίες να ολοκληρώνονται τον Μάιο του 2015. Η τρίτη φάση του προγράμματος Uzun Ufuk περιλαμβάνει την ολοκλήρωση των εναέριων μέσων ναυτικής επιτήρησης του Τουρκικού Ναυτικού και της Ακτοφυλακής, καθώς και των ιπτάμενων ραντάρ της Τουρκικής Αεροπορίας. Πρόκειται για τα προγράμματα MELTEM I/II/III και Peace Eagle αντίστοιχα, των οποίων η υλοποίηση ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα.
Τα πρώτα τρία προγράμματα, MELTEM I/II/III, αφορούν την απόκτηση 16 αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας από το Τουρκικό Ναυτικό (6 CN-235M-100 MPA/ASW/ASuW και 10 ATR-72-500 ASW/ASuW) και 3 CN-235M-100 MPA από την Ακτοφυλακή, εξοπλισμένα με συστήματα ραντάρ έρευνας, ηλεκτρο-οπτικό αισθητήρα και σύστημα μετάδοσης δεδομένων. Από αυτά έχουν παραδοθεί τέσσερα CN-235M-100 και ένα στην Ακτοφυλακή, ενώ δύο από τα ATR-72-500 θα παραδοθούν τον ερχόμενο Ιούλιο. Το πρόγραμμα Peace Eagle περιλαμβάνει την παράδοση τεσσάρων ιπτάμενων ραντάρ τύπου B737-700 MESA AEW&C, εκ των οποίων το πρώτο παραδόθηκε στα τέλη του 2012 και αξιολογείται. Έχοντας θέσει σε τροχιά υλοποίησης τα παραπάνω προγράμματα, η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε στην υπογραφή της σύμβασης με την Havelsan για την κατασκευή του παράκτιου δικτύου SRGS, το οποίο θα περιλαμβάνει 39 αυτόνομους τηλεχειριζόμενους Σταθμούς Επιτήρησης και 12 περιφερειακά Κέντρα Ελέγχου, τα οποία θα είναι διασυνδεδεμένα με το Αρχηγείο της Τουρκικής Ακτοφυλακής στην Άγκυρα. Ο κάθε Σταθμός θα διαθέτει ένα ραντάρ LPI τύπου Serdar της Aselsan με εμβέλεια 25-36 ν.μ, δύο συστήματα FLIR, σύστημα AIS, GPS και ραδιογωνιόμετρο. Οι Σταθμοί θα είναι συνδεδεμένοι με τα περιφερειακά κέντρα μέσω δικτύου οπτικών ινών, μικροκυματικής ζεύξης WiMax και ασυρμάτους, η δε κατασκευή του δικτύου θα έχει ολοκληρωθεί στις αρχές του 2016 Όσον αφορά τα πλωτά μέσα της Τουρκικής Ακτοφυλακής, η τελευταία διαθέτει ένα στόλο από 60 σκάφη με εκτόπισμα άνω των 95 τόνων και 41 με εκτόπισμα μέχρι 70 τόνους, ενώ την περίοδο αυτή παραδίνονται οι τέσσερις κορβέτες εκτοπίσματος 1.700 τόνων κλάσης Dost. Τέλος, σημαντικό ρόλο στον τομέα της Έρευνας και Διάσωσης έχουν τα 13 ελικόπτερα τύπου AB-412 EP της Τουρκικής Ακτιοφυλακής, τα οποία μπορούν να επιχειρούν από τις νέες προωθημένες βάσεις, στα αεροδρόμια Dalaman και Antalya, τα οποία ελέγχουν την περιοχή του Ν. Αν. Αιγαίου και της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Κρήτης και Κύπρου αντίστοιχα.
Οι προσπάθειες της Ελλάδας για την επιτήρηση και τον έλεγχο στο Αιγαίο
Στο ερώτημα τι πράττει η Ελληνική Πολιτεία σε αυτή την εκπληκτική σε μέγεθος προσπάθεια της Τουρκίας για τον έλεγχο του Αιγαίου η απάντηση είναι απλή.Το Ελληνικό Κράτος συνεχίζει την αυτουπονόμευση του, παραδομένο στην γραφειοκρατία, την ευθυνοβοφία και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που εμποδίζουν την λήψη αποφάσεων. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι στην περίπτωση του κρίσιμου ζητήματος της θαλάσσιας Επιτήρησης και της Έρευνας και Διάσωσης, η έλλειψη των χρημάτων δεν αποτελεί δικαιολογία, αφού στο πρόσφατο παρελθόν η ΕΕ χρηματοδότησε την κατασκευή δύο ολοκληρωμένων δικτύων Διαχείρισης Θαλάσσιας Κυκλοφορίας (VTMIS) για το Αν. Αιγαίο και την Κρήτη. Δυστυχώς όμως τα χρήματα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν και χάθηκαν, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να διαθέτει σύστημα VTMIS στην Κέρκυρα, στην Ηγουμενίτσα, στον Πατραικό κόλπο, στο Σαρωνικό, στο Λαύριο και στη Ραφήνα, δηλαδή σε περιοχές που βρίσκονται δεκάδες μίλια μακριά από τα νησιά του Αν.Αιγαίου.
Παρά το γεγονός ότι η Ελληνική Πολιτεία ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός εθνικού συστήματος VTMIS το 1998 με την κατασκευή 4 Κέντρων Ελέγχου και 13 τηλεχειριζόμενων Σταθμών Επιτήρησης από την ελληνική εταιρεία Intracom στις προαναφερθείσες περιοχές, το πρόγραμμα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια το εθνικό VTMIS θα έπρεπε να καλύψει εκτός από το Ιόνιο και τον Αργοσαρωνικό, τα νησιά του Αν.Αιγαίου και την Κρήτη. Για το σκοπό αυτό είχαν εγκριθεί 46,513 εκατ. ευρώ με σημαντική χρηματοδότηση από την ΕΕ τα οποία τελικά δεν αξιοποιήθηκαν. Αυτή την στιγμή το Ελληνικό σύστημα θαλάσσιας επιτήρησης εκτός από τους υπάρχοντες Σταθμούς του VTMIS, βασίζεται στα Παρατηρητήρια του Ελληνικού Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες ραντάρ και θερμικές κάμερες, χωρίς όμως να είναι ολοκληρωμένα σε ένα ενιαίο σύστημα διοίκησης και ελέγχου. Και όλα αυτά την στιγμή που χάρις σε τεχνολογία που έχει αναπτύξει η ελληνική εταιρεία Intracom Defense Electronics, τα παρατηρητήρια και οι Σταθμοί Επιτήρησεις θα μπορούσαν να παρέχουν μία ολοκληρωμένη εικόνα στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Λιμενικού Σώματος. (ΛΣ).
Πρόκειται για την οικογένεια ασφαλών ευρυζωνικών ραδιοσυστημάτων WiWAN, που με τις διαφορετικές εκδόσεις του ανά τύπο εφαρμογής για χερσαίες επικοινωνίες, επιτρέπει την ασύρματη μετάδοση εικόνας, δεδομένων και φωνής σε αληθινό χρόνο μέσω ενός δικτύου αναμεταδοτών. Τα συστήματα αυτά αποτελούν την μετεξέλιξη του ναυτικού ευρυζωνικού συστήματος που ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία για το ΠΝ. Δυστυχώς όμως παρ’ ότι αυτό το σύστημα στέφθηκε με επιτυχία, η επέκταση του σε επιπλέον φορείς του ΠΝ έχει σταματήσει λόγω έλλειψης πόρων.
Τρέχουσες εξελίξεις- Προτάσεις
Το μόνο ενθαρρυντικό, όσον αφορά το ζήτημα της επιτήρησης στο Αιγαίο, είναι η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης για την χρηματοδότηση δύο μικρών προγραμμάτων προϋπολογισμού 5,5 εκατ. ευρώ, τα οποία αφορούν την εγκατάστασης αισθητήρων στο βόρειο και νότιο Αιγαίο, ενώ 2,6 εκατ. ευρώ θα δαπανηθούν για την αναβάθμιση του Κέντρου Επιχειρήσεων του ΛΣ. Δυστυχώς όμως για μία ακόμη φορά οι παραπάνω ενέργειες δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό σχέδιο ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου συστήματος θαλάσσιας επιτήρησης και πρόκειται για βελτιώσεις υπαρχόντων υποδομών, αφού δεν προβλέπεται η ολοκλήρωση των Σταθμών Επιτήρησης και των Παρατηρητηριών των Ενόπλων Δυνάμεων σε ένα ενιαίο σύστημα Διοίκησης και Ελέγχου. Παράλληλα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την διασύνδεση του συστήματος Επιτήρησης του ΛΣ με τα 6 ελικόπτερα SA-365N3 Dauphin 2, τα 4 ελικόπτερα SAR τύπου AS-332C1 Super Puma και τα 3 αεροσκάφη επιτήρησης Reims F406HCG Vigillance που το Σώμα διαθέτει.
Συμπερασματικά, η πιο συνηθισμένη δικαιολογία για την μη υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος επιτήρησης του Αιγαίου, είναι η έλλειψη πόρων. Και όμως οι πόροι υπάρχουν και είναι άμεσα διαθέσιμοι. Για την ακρίβεια πρόκειται για τα 290 εκατ. ευρώ των Εγγυητικών Επιστολών των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που έχουν λήξει. Εν κατακλείδι, το ζητούμενο στην Ελλάδα αυτή την περίοδο δεν είναι τόσο η έλλειψη χρημάτων, αλλά η απουσία πολιτικών που είναι έτοιμοι να βρούν λύσεις και να αναλάβουν πρωτοβουλίες για το καλό αυτού του τόπου.
πηγή: http://www.amyntika.gr/
http://armynews.gr/?p=14243
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.