Σε απελπισία πέφτει κανείς ακούγοντας τα κατά καιρούς σχέδια που αφορούν την περίφημη μετεξέλιξη των Ένοπλων Δυνάμεων, ώστε να μετασχηματιστούν σε ένα μικρότερου σχήματος και κόστους οργανισμό, που θα έχει μεγαλύτερες δυνατότητες.
Στο σύνολό τους, ακόμα και οι απλές σκέψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας μοιάζουν να εκτιμούν πως αυτό που χρειάζεται και αρκεί είναι να μπουν στον χάρτη σημάδια με τα ιδανικά σημεία για τα στρατόπεδα – αεροδρόμια των Ένοπλων Δυνάμεων και μετά να πέσουν τα μπετά ή, αντίστοιχα, για το Ναυτικό να τοποθετηθούν οι μονάδες του στόλου στα κατάλληλα σημεία του Αιγαίου και να γεμίσουν με κόσμο που μπορεί εύκολα να συγκεντρωθεί από υπηρεσίες ξηράς.
Ο παράγων άνθρωπος, που σε όλες τις διαταγές παραδόσεως – παραλαβής αλλά και σε κάθε ευκαιρία για ομιλία κάθε αξιωματικού λογίζεται ως το συγκριτικό πλεονέκτημα και ο πολλαπλασιαστής ισχύος, στην πράξη αποδεικνύεται πως θεωρείται δευτερεύον στοιχείο.
Και όμως, από εκεί θα έπρεπε να έχει γίνει ο νέος σχεδιασμός. Τι προσωπικό έχουμε και τι προσωπικό θα έχουμε τα επόμενα χρόνια. Αριθμητικά και ποιοτικά. Τι προσφέρει ο οργανισμός των Ένοπλων Δυνάμεων για να κάμψει προβλήματα, όπως είναι τα μόνιμα παράπονα και οι τριβές για μεταθέσεις, τοποθετήσεις κ.λπ., ώστε τα επιχειρησιακά του «γρανάζια» να λειτουργούν απρόσκοπτα; Πώς διασφαλίζεται η «παραγωγή» ενός προσωπικού που μπορεί να έχει την απαιτούμενη φυσική κατάσταση; Ποια είναι τα κίνητρα για την ενίσχυση της διά βίου μάθησης και της απόκτησης «μεταφερόμενων» στο στρατιωτικό περιβάλλον δεξιοτήτων;
Οι ελληνικές ΕΔ έχουν απασχοληθεί ελάχιστα με την «κινητροδοσία», που από μόνη της θα μπορούσε να έχει δώσει ώθηση για αλλαγή. Οι ανώτατοι αξιωματικοί κλείνουν συνήθως την κουβέντα, λέγοντας πως τα θέματα αμοιβών έρχονται από «πάνω» και αριθμώντας κάποια ευεργετικά μέτρα για το προσωπικό, τα οποία παλεύουν να περάσουν, αλλά για διάφορους λόγους φτάνουν μισά ή καθόλου στους ενδιαφερομένους.
Τεράστιες διαφορές
Για να αντιληφθεί κανείς το χάος που χωρίζει τις ελληνικές (υφιστάμενες και σχεδιαζόμενες) ΕΔ από τον υπόλοιπο κόσμο, αρκεί να πούμε πως το ανθρωποκεντρικό σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας παρέχει στις οικογένειες των στρατιωτικών δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης από τη μονάδα σε έκτακτες περιπτώσεις και ειδικές υπηρεσίες υποστήριξης σε όλους για τη μετάβαση από τη στρατιωτική ζωή στην πολιτική ζωή! Πράγματα, δηλαδή, που για την Ελλάδα ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και που ούτε οι ίδιοι οι στρατιωτικοί (για ευνόητους λόγους) δεν τα έχουν ζητήσει ποτέ.
Η ρήση που υπάρχει σε γραφείο ταξιάρχου θα έπρεπε, λοιπόν, να ήταν η πυξίδα και στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που, πριν αναδιοργανωθούν, πρέπει –καθώς όλα δείχνουν– να οργανώσουν τις προτεραιότητές τους με βάση την αρχή: «Δεν μπορείτε να περιμένετε από έναν άνθρωπο να είναι περήφανος αν τον ταπεινώνετε, γενναίος αν τον κακομεταχειρίζεστε, ή δυνατός αν τον συντρίβετε».
http://espekm.gr/home/?p=10299
Κώστας Αττίας – paraskhnio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.