«Πρόβλημα αρχών το πρόβλημα της κοινωνίας» ...

O Βασίλης Μαρκής θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων δικαστικών λειτουργών, με μια σειρά από σημαντικές δίκες στο ενεργητικό του, όπως αυτή για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» και της «Εταιρείας Δολοφόνων». Εισήλθε στο Εισαγγελικό Σώμα το 1971 και υπηρέτησε σε σειρά εισαγγελιών της χώρας.
Είναι ο θεμελιωτής της Ένωσης Εισαγγελέων, της οποίας υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος. Σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο «Ε», μιλά για την απόφασή του να πάρει μέρος σε αυτές τις εκλογές με το Ποτάμι και διατυπώνει χωρίς περιστροφές την άποψή του για την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας. Δε διστάζει να αναφερθεί και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη, ένας χώρος που ο ίδιος υπηρέτησε για πάνω από 40 χρόνια.

Κύριε Μαρκή, στην ομιλία σας στη Μυτιλήνη την περασμένη Τρίτη, σημειώσατε πως υπήρξατε απογοητευμένος από το πολιτικό σύστημα όπως το είδατε μέσα από τη θητεία σας στα ανώτερα αξιώματα της Δικαιοσύνης. Αυτό το ιεραρχείτε ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα την κοινωνία μας;
«Δεν απαξιώνω το πολιτικό σύστημα γενικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πολιτικό σύστημα διαχρονικά πήρε μια κατεστραμμένη χώρα μετά τον εμφύλιο και την έφτασε να είναι μια χώρα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας πετύχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής για ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Απ’ την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως το ίδιο αυτό πολιτικό σύστημα ανά περιόδους, και ειδικά τα τελευταία χρόνια, απέτυχε στο να χαλιναγωγήσει αυτή την τάση που επικράτησε στην ελληνική κοινωνία για εύκολο κέρδος, για επιδοτήσεις που πολλές φορές δεν ανταποκρίνονταν σε αληθινά στοιχεία και μια σειρά από αντίστοιχα παραδείγματα.
Το πολιτικό σύστημα δεν τα απέτρεψε τα φαινόμενα αυτά γιατί κέρδιζε κομματικά από αυτές τις συμπεριφορές. Ελάχιστοι άνθρωποι που έβλεπαν τι θα επακολουθούσε αυτής τη κατάστασης, περιθωριοποιήθηκαν και μπήκαν στην άκρη. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος ήταν προβληματισμένος εδώ και 15 χρόνια για την κατάσταση και διατύπωνε από τότε τις αγωνίες του για το ζήτημα. Σε συνεργασία που είχαμε, μας είχε περιγράψει με ακρίβεια από τότε τι θα συνέβαινε αν δεν έμπαινε κάποιο μέτρο στις συμπεριφορές που αναφέραμε. Το πολιτικό σύστημα, όμως, τον απέβαλε και είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό το οποίο σάς λέω».
Βάσει των λεγομένων σας, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πολιτικό πρωτίστως και όχι οικονομικό. Η λύση ποια είναι κατά τη γνώμη σας;«Το πρόβλημα της χώρας σαφώς και δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πρόβλημα θεσμών και πρόβλημα πολιτισμού. Η οικονομική κατάσταση πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπιστεί. Είμαι αισιόδοξος πως τελικά το πολιτικό σύστημα θα βρει ένα τρόπο να μην πέσει η χώρα στα βράχια. Για μένα, η μεγαλύτερη δυσκολία είναι το πώς θα μπορέσουμε ως κοινωνία να επανακτήσουμε τις αρχές που οφείλει να έχει μια κοινωνία για να λειτουργεί σωστά. Μία από τις βασικές αρχές είναι το αίσθημα αλληλεγγύης. Και το αίσθημα αυτό αλληλεγγύης θα πρέπει να διέπει κάθε λειτουργία της κοινωνίας και είναι ο στόχος της. Δυστυχώς τα είχαμε ξεχάσει όλα αυτά και είχαμε ριχθεί με μανία σε μια προσπάθεια για πλουτισμό, διότι είχαμε την εντύπωση πως επιτυχημένος είναι αυτός που βγάζει πολλά λεφτά. Πολλές φορές αδιαφορούσαμε για το αν ο τρόπος που έβγαζε κάποιος αυτά τα λεφτά είναι σωστός. Είχαμε παραμερίσει τις ηθικές αρχές και δημιουργήσαμε γενιές Ελλήνων που λειτουργούν ατομικιστικά, χωρίς να συναισθάνονται κάποια ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο η συμβολή των μέσων ενημέρωσης και ειδικά της τηλεόρασης. Η έλλειψη λοιπόν αλληλεγγύης που οδηγεί σε όλα τα φαινόμενα που περιέγραψα και σε πολλά αντίστοιχα, είναι κατά τη γνώμη μου το κυριότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας».

Πρόβλημα αλληλεγγύης
Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να αναστραφεί η κυρίαρχη κατάσταση και να καθιερωθεί μια κοινωνία αλληλεγγύης;
«Δεν είναι εύκολο, και μάλιστα καθόλου εύκολο. Η μόνη αισιοδοξία που έχω, αντλείται από μεμονωμένες περιπτώσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση του πατέρα Στρατή Δήμου στο Κεράμι της Καλλονής. Ένας άνθρωπος με προβλήματα υγείας, παραμέρισε τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στην καθημερινότητά του, όπως όλοι μας, και έφτασε να είναι αυτήν τη στιγμή ένας άνθρωπος που δικαιώνει την ύπαρξη του θεσμού της Εκκλησίας. Αισθάνομαι πολύ υπερήφανος που μας συνδέει χρόνια φιλία με τον παπα-Στρατή και έχουμε ανταλλάξει πολλές φορές τους προβληματισμούς μας για μια σειρά ζητημάτων, όπως είναι και το ζήτημα της αλληλεγγύης στην κοινωνία μας. Άλλο παράδειγμα είναι αυτό της οργάνωσης “Το Χαμόγελου του Παιδιού”, που παράγει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο χωρίς να έχει πάρει χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Αυτά τα παραδείγματα είναι που με κάνουν και ελπίζω πως ως κοινωνία μπορούμε να ξεκινήσουμε πάλι να ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλον και να ξαναμπεί η αλληλεγγύη ως έννοια να διέπει τη λειτουργία της κοινωνίας μας».

Γιατί με το Ποτάμι
Γιατί επιλέξατε να είστε υποψήφιος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και γιατί με το Ποτάμι;
«Πιστεύω πως η κατάσταση έχει διαμορφωθεί πλέον έτσι, που κανένας δεν μπορεί να μένει απαθής. Ταυτόχρονα πιστεύω πως το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη είναι ό,τι καλύτερο συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην πολιτική ζωή της χώρας. Φέρει αρχές που τηρούσα σε όλη μου τη ζωή. Δικαιοσύνη, Παιδία και Εργασία.
Το Ποτάμι στηρίζεται στη λογική συζήτηση και πάντα από θέση ευθύνης για όλα τα ζητήματα, χωρίς να θεωρεί εχθρούς όσους έχουν αντίθετη άποψη. Πρέπει να είμαστε και θα είμαστε η τρίτη δύναμη της λογικής και της σταθερότητας».
Η θέση του Ποταμιού για το ζήτημα της συνεργασίας δεν είναι σαφής, όπως τονίζεται από άλλα πολιτικά κόμματα.
«Υπάρχουν κάποιοι που λένε πως η θέση του Ποταμιού για συνεργασία με οποιονδήποτε είναι αμοραλιστική. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.
Εμείς πιστεύουμε πως η χώρα δεν αντέχει χωρίς κυβέρνηση και την επομένη των εκλογών θα πρέπει αυτή να έχει σχηματιστεί. Αν δε συμβεί αυτό, τότε η χώρα θα πέσει τα βράχια. Η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί, όμως, να είναι τού 30%. Εμείς θα επιδιώξουμε μια κυβέρνηση που να συγκεντρώνει πάνω από του 50% του εκλογικού αποτελέσματος. Θα επιδιώξουμε μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων.
Ταμπού για εμάς για οποιαδήποτε συνεργασία είναι μόνο η “Χρυσή Αυγή” και η Ανεξάρτητοι Έλληνες, για λόγους τους οποίους έχουμε επανειλημμένως εξηγήσει».
Η δυσπιστία των πολιτών απέναντι στη Δικαιοσύνη είναι σε ανησυχητικά υψηλό επίπεδο. Υπηρετήσατε πολλά χρόνια τη Δικαιοσύνη από ανώτατες θέσεις. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
«Είναι γενική η αμφισβήτηση των θεσμών, που είναι φανερό ότι άγγιξε και τη Δικαιοσύνη. Θέλω όμως να ξέρει ο κόσμος το εξής. Το πρόβλημα της Ελληνικής Δικαιοσύνης δεν είναι πρόβλημα ποιότητας αποφάσεων. Το σύστημα είναι έτσι διαρθρωμένο, που υπάρχουν συνεχείς ασφαλιστικές δικλίδες, έτσι ώστε μια εσφαλμένη κρίση να διορθωθεί πριν επιφέρει αποτελέσματα ολοκληρωτικά. Το πρόβλημα της Ελληνικής Δικαιοσύνης είναι στη βραδύτητα της απονομής της. Έχουμε ένα σύστημα Δικαιοσύνης που κατακλύζεται από υποθέσεις. Μόνο στην Αθήνα, 350.000 μηνύσεις υποβάλλονται κάθε χρόνο.
Οι περισσότερες υποθέσεις δε θα έπρεπε καν να απασχολούν τη Δικαιοσύνη, αλλά δυστυχώς είναι αυτές που επιβραδύνουν τη διαδικασία εξέτασης και των σοβαρών υποθέσεων. Ένας τρόπος να διορθώσουμε αυτό το φαινόμενο είναι η χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών. Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει μηχανογράφηση στις δικαστικές υπηρεσίες, κάτι που σε χώρες όπως η Βουλγαρία έχει γίνει εδώ και δεκαετίες. Αν δε διατεθούν κονδύλια να εισαχθούν στη Δικαιοσύνη αυτές οι τεχνολογικές δυνατότητες, αν δε σταματήσει η πολυνομία και αν δε βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης διαφορών, δεν είμαι αισιόδοξος πως θα λυθεί το πρόβλημα της Ελληνικής Δικαιοσύνης, άμεσα τουλάχιστον. Και μην ξεχνάτε πως έχουμε το πρόβλημα του υπερπληθωρισμού των δικηγόρων.
Οι περισσότεροι από αυτούς δε βλέπουν με θετικό μάτι τους εξωδικαστικούς θεσμούς επίλυσης διαφορών, γιατί περιορίζουν το δικαστικό έργο».























http://www.emprosnet.gr/article/68821-provlima-arhon-provlima-tis-koinonias