Συνέντευξη Γιάννης Παπαδόπουλος
στα «ΝΕΑ»
Ο ναύαρχος Γιώργος Ζαμπέλας έχει κάνει πολλά απροσδόκητα ταξίδια. Έλκει μέρος της καταγωγής του από το Καστελλόριζο, μεγάλωσε όμως στη Ζιμπάμπουε και πρόσφατα ανέλαβε την αρχηγία του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Από τις εμπειρίες του πατέρα του και τα δικά του κατορθώματα η οικογενειακή του ιστορία έχει μπολιαστεί με αναμνήσεις προσφοράς και περιπέτειας.
Αυτές τις ημέρες ο ναύαρχος Ζαμπέλας βρίσκεται στην Αθήνα για τη συνάντηση των αρχηγών των ευρωπαϊκών ναυτικών δυνάμεων. Μια εθιμοτυπική διαδικασία, η οποία όμως φέτος πραγματοποιείται παράλληλα με την κρίση στη Συρία. Σε αποκλειστική του συνέντευξη στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής του Βρετανικού Στόλου αναφέρει ότι θα εργαστεί για να διευρύνει την οπτική του Πολεμικού Ναυτικού και της ασφάλειας των θαλασσών, με σκοπό να εστιάζει και σε θέματα της στεριάς που τους αφορούν, «Παραδοσιακά οι ναυτικές δυνάμεις περιορίζονταν στον ρόλο τους μακριά από τη στεριά. Μέρος των καθηκόντων μας όμως βρίσκεται και στην ασφάλεια των ακτών, ανάμεσα στους ψαράδες και στις κοινότητές τους, ανάμεσα στις εμπορικές δραστηριότητες» λέει.
Το νέο του αξίωμα τον βρίσκει σε μια περίοδο που τα κρούσματα πειρατείας έχουν μειωθεί σημαντικά. Σκοπεύει, όπως τονίζει, να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους. «Συνεισφέρουμε ενάντια στην πειρατεία. Στη διοίκηση της δύναμης του ΝΑΤΟ βρίσκεται βρετανός ναύαρχος όπως και στην αντίστοιχη δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης έχει αναπτυχθεί μια συμμαχική ναυτική δύναμη, με δοικητική έδρα το Μπαχρέιν, στην οποία συμμετέχουν και η Ρωσία, η Κίνα και η Αυστραλία. Η φύση του θαλάσσιου εμπορίου φέρνει τα κράτη πιο κοντά σε συνεργασίες» τονίζει.
Η ΠΟΡΕΙΑ
Η εξέλιξη του Γιώργου Ζαμπέλα στις βαθμίδες του Πολεμικού Ναυτικού δεν ακολούθησε συνηθισμένη οδό. Ο ίδιος, όπως αναφέρει στα «ΝΕΑ», δεν είχε πρόθεση να υπηρετήσει στο Ναυτικό. Ωστόσο οδηγήθηκε εκεί από τις σπουδές του στην αεροναυπηγική. «Ξεκίνησα από τα πίσω μέρη του πλοίου. Ως πιλότος ελικοπτέρου. Αργότερα βρέθηκα στα μπροστινά μέρη του πλοίου. Αυτό δεν είναι μια διαδρομή που συνηθίζεται από αξιωματικούς του Ναυτικού» λέει ο 55χρονος ναύαρχος.
Η καριέρα του στο Ναυτικό περιελάμβανε συνεχώς νέες προκλήσεις από το 1980 έως και σήμερα. Το 1982, τη χρονιά που έγινε πιλότος, παντρεύτηκε την Τζέιν Λε Κιούντενεκ, με την οποία έχει αποκτήσει τρεις γιους. Στι αρχές του 2000 συμμετείχε στην επιχείρηση Palliser ως διοικητής της φρεγάτας «HMS Chatham». Ήταν η πρώτη μεγάλη επέμβαση τότε των βρετανικών δυνάμεων στον εμφύλιο πόλεμο της Σιέρα Λεόνε.
Λίγα χρόνια αργότερα συμμετείχε στη χάραξη επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ. Και το 2005 ανέλαβε τη διοίκηση των αμφίβιων δυνάμεων του βρετανικού Ναυτικού. Είχε ενεργό ρόλο στην Αναθεώρηση Στρατηγικής ʼΑμυνας στη Βρετανία και τον Ιούλιο του 2006 συνέβαλε με την ομάδα του στον απεγκλωβισμό πολιτών από τον Λίβανο. Εκτός από τον τίτλο του ναυάρχου, φέρει και αυτόν του σερ.
Για τον ίδιο η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να αξιοποιήσει τη διαθέσιμη τεχνολογία του Ναυτικού, ενισχύοντάς το με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. «Είναι πρόκληση να βρεις πολλούς ικανούς ανθρώπους σήμερα γιατί έχουν περισσότερες επιλογές. Ειδικά όσοι έχουν την απαραίτητη εξειδίκευση με την τεχνολογία. Και η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των νέων» λέει. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς άξονες των συζητήσεων στις συναντήσεις που είχε στην Αθήνα με τους αρχηγούς ευρωπαϊκών ναυτικών δυνάμεων.
ΟΙ ΡΙΖΕΣ
Η ανάδειξή του σε αρχηγό του Βασιλικού Ναυτικού ήταν όπως λέει, μεγάλη τιμή. «Η Βρετανία είναι ένα έθνος της θάλασσας, όπως άλλωστε και η Ελλάδα» τονίζει. Γνωρίζει ελάχιστες ελληνικές λέξεις. Ο πατέρας του Μιχάλης Ζαμπέλας ήταν φοιτητής Ιατρικής στην Αθήνα όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«ʼΑφησε τότε τη σχολή, πήγε πρώτα στην Κρήτη και έπειτα στη Βόρεια Αφρική όπου έγινε μέλος του Ιατρικού Σώματος του βρετανικού Στρατού» λέει ο Γιώργος Ζαμπέλας. Εκείνη η συνεργασία με τους Βρετανούς καθόρισε και τα επόμενα βήματα του πατέρα του. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και όπως παρατηρεί ο ναύαρχος «ακολούθησε τον δρόμο πολλών ακόμη Ευρωπαίων: μετανάστευσε κυρίως λόγω της εκπαίδευσής του».
ʼΑσκησε το επάγγελμά του στη Βρετανία και εκεί γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Ρόζμαρι Φρέντερικ Λίντσεϊ, η οποία ήταν βοηθός σε χειρουργείο. Μερικά χρόνια αργότερα το ζεύγος έφυγε για την Αφρική. Εγκαταστάθηκε στη Ζιμπάμπουε όπου ο Μιχάλης Ζαμπέλας ήταν επικεφαλής στο ιατρικό τμήμα της επικράτειας και η γυναίκα του εργάστηκε ως νοσηλεύτρια. Εκεί γεννήθηκε το 1958 ο Γιώργος Ζαμπέλας.
Ένας από τους θείους του, ο Απόστολος Ζαμπέλας, είχε παραμείνει στην Ελλάδα και υπήρξε από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αριστοτέλη Ωνάση. Διετέλεσε οικονομικός διευθυντής της Ολυμπιακής Αεροπορίας, από την οποία παραιτήθηκε το 1975 όταν εκείνη περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο.
Πέθανε τον Ιούνιο του 2010. Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Γεώργιος. Ο ναύαρχος Ζαμπέλας έχει ακόμη συγγενείς στην Ελλάδα. Από τους πέντε θείους του βρίσκεται ένας εν ζωή. Είχε χρόνια να επισκεφθεί την Αθήνα λόγω των υποχρεώσεών του.
Στο σπίτι του Γιώργου Ζαμπέλα στην Αφρική το ελληνικό στοιχείο ήταν πάντα έντονο. Ωστόσο, στη μόρφωση και την εξέλιξή του υπερίσχυσαν οι βρετανικές του ρίζες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σαουθάμπτον Αεροναυτική και Αεροδιαστημική Μηχανική και έκανε μια παρασημοφορημένη καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό. «Το περιορισμένο λεξιλόγιό του στα ελληνικά και η διαπαιδαγώγησή μου στη Ζιμπάμπουε και αργότερα στη Βρετανία δεν μπορούσαν να με κατευθύνουν πίσω στην Ελλάδα. Ήμουν πάντα μέρος του αγγλικού συστήματος» λέει.
Τιμήθηκε με τον Σταυρό Εξαίρετων Πράξεων
Ως κυβερνήτης της φρεγάτας «HMS Argyll», ο Γιώργος Ζαμπέλας περιπολούσε το 1994 στην Καραϊβική σε επιχειρήσεις κατά του εμπορίου ναρκωτικών. Για τη δράση του στον εμφύλιο της Σιέρα Λεόνε τιμήθηκε το 2001 με τον Σταυρό Εξαίρετων Πράξεων.
στα «ΝΕΑ»
Ο ναύαρχος Γιώργος Ζαμπέλας έχει κάνει πολλά απροσδόκητα ταξίδια. Έλκει μέρος της καταγωγής του από το Καστελλόριζο, μεγάλωσε όμως στη Ζιμπάμπουε και πρόσφατα ανέλαβε την αρχηγία του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Από τις εμπειρίες του πατέρα του και τα δικά του κατορθώματα η οικογενειακή του ιστορία έχει μπολιαστεί με αναμνήσεις προσφοράς και περιπέτειας.
Αυτές τις ημέρες ο ναύαρχος Ζαμπέλας βρίσκεται στην Αθήνα για τη συνάντηση των αρχηγών των ευρωπαϊκών ναυτικών δυνάμεων. Μια εθιμοτυπική διαδικασία, η οποία όμως φέτος πραγματοποιείται παράλληλα με την κρίση στη Συρία. Σε αποκλειστική του συνέντευξη στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής του Βρετανικού Στόλου αναφέρει ότι θα εργαστεί για να διευρύνει την οπτική του Πολεμικού Ναυτικού και της ασφάλειας των θαλασσών, με σκοπό να εστιάζει και σε θέματα της στεριάς που τους αφορούν, «Παραδοσιακά οι ναυτικές δυνάμεις περιορίζονταν στον ρόλο τους μακριά από τη στεριά. Μέρος των καθηκόντων μας όμως βρίσκεται και στην ασφάλεια των ακτών, ανάμεσα στους ψαράδες και στις κοινότητές τους, ανάμεσα στις εμπορικές δραστηριότητες» λέει.
Το νέο του αξίωμα τον βρίσκει σε μια περίοδο που τα κρούσματα πειρατείας έχουν μειωθεί σημαντικά. Σκοπεύει, όπως τονίζει, να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους. «Συνεισφέρουμε ενάντια στην πειρατεία. Στη διοίκηση της δύναμης του ΝΑΤΟ βρίσκεται βρετανός ναύαρχος όπως και στην αντίστοιχη δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης έχει αναπτυχθεί μια συμμαχική ναυτική δύναμη, με δοικητική έδρα το Μπαχρέιν, στην οποία συμμετέχουν και η Ρωσία, η Κίνα και η Αυστραλία. Η φύση του θαλάσσιου εμπορίου φέρνει τα κράτη πιο κοντά σε συνεργασίες» τονίζει.
Η ΠΟΡΕΙΑ
Η εξέλιξη του Γιώργου Ζαμπέλα στις βαθμίδες του Πολεμικού Ναυτικού δεν ακολούθησε συνηθισμένη οδό. Ο ίδιος, όπως αναφέρει στα «ΝΕΑ», δεν είχε πρόθεση να υπηρετήσει στο Ναυτικό. Ωστόσο οδηγήθηκε εκεί από τις σπουδές του στην αεροναυπηγική. «Ξεκίνησα από τα πίσω μέρη του πλοίου. Ως πιλότος ελικοπτέρου. Αργότερα βρέθηκα στα μπροστινά μέρη του πλοίου. Αυτό δεν είναι μια διαδρομή που συνηθίζεται από αξιωματικούς του Ναυτικού» λέει ο 55χρονος ναύαρχος.
Η καριέρα του στο Ναυτικό περιελάμβανε συνεχώς νέες προκλήσεις από το 1980 έως και σήμερα. Το 1982, τη χρονιά που έγινε πιλότος, παντρεύτηκε την Τζέιν Λε Κιούντενεκ, με την οποία έχει αποκτήσει τρεις γιους. Στι αρχές του 2000 συμμετείχε στην επιχείρηση Palliser ως διοικητής της φρεγάτας «HMS Chatham». Ήταν η πρώτη μεγάλη επέμβαση τότε των βρετανικών δυνάμεων στον εμφύλιο πόλεμο της Σιέρα Λεόνε.
Λίγα χρόνια αργότερα συμμετείχε στη χάραξη επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ. Και το 2005 ανέλαβε τη διοίκηση των αμφίβιων δυνάμεων του βρετανικού Ναυτικού. Είχε ενεργό ρόλο στην Αναθεώρηση Στρατηγικής ʼΑμυνας στη Βρετανία και τον Ιούλιο του 2006 συνέβαλε με την ομάδα του στον απεγκλωβισμό πολιτών από τον Λίβανο. Εκτός από τον τίτλο του ναυάρχου, φέρει και αυτόν του σερ.
Για τον ίδιο η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να αξιοποιήσει τη διαθέσιμη τεχνολογία του Ναυτικού, ενισχύοντάς το με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. «Είναι πρόκληση να βρεις πολλούς ικανούς ανθρώπους σήμερα γιατί έχουν περισσότερες επιλογές. Ειδικά όσοι έχουν την απαραίτητη εξειδίκευση με την τεχνολογία. Και η οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις των νέων» λέει. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς άξονες των συζητήσεων στις συναντήσεις που είχε στην Αθήνα με τους αρχηγούς ευρωπαϊκών ναυτικών δυνάμεων.
ΟΙ ΡΙΖΕΣ
Η ανάδειξή του σε αρχηγό του Βασιλικού Ναυτικού ήταν όπως λέει, μεγάλη τιμή. «Η Βρετανία είναι ένα έθνος της θάλασσας, όπως άλλωστε και η Ελλάδα» τονίζει. Γνωρίζει ελάχιστες ελληνικές λέξεις. Ο πατέρας του Μιχάλης Ζαμπέλας ήταν φοιτητής Ιατρικής στην Αθήνα όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«ʼΑφησε τότε τη σχολή, πήγε πρώτα στην Κρήτη και έπειτα στη Βόρεια Αφρική όπου έγινε μέλος του Ιατρικού Σώματος του βρετανικού Στρατού» λέει ο Γιώργος Ζαμπέλας. Εκείνη η συνεργασία με τους Βρετανούς καθόρισε και τα επόμενα βήματα του πατέρα του. Μετά τον πόλεμο επέστρεψε στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και όπως παρατηρεί ο ναύαρχος «ακολούθησε τον δρόμο πολλών ακόμη Ευρωπαίων: μετανάστευσε κυρίως λόγω της εκπαίδευσής του».
ʼΑσκησε το επάγγελμά του στη Βρετανία και εκεί γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Ρόζμαρι Φρέντερικ Λίντσεϊ, η οποία ήταν βοηθός σε χειρουργείο. Μερικά χρόνια αργότερα το ζεύγος έφυγε για την Αφρική. Εγκαταστάθηκε στη Ζιμπάμπουε όπου ο Μιχάλης Ζαμπέλας ήταν επικεφαλής στο ιατρικό τμήμα της επικράτειας και η γυναίκα του εργάστηκε ως νοσηλεύτρια. Εκεί γεννήθηκε το 1958 ο Γιώργος Ζαμπέλας.
Ένας από τους θείους του, ο Απόστολος Ζαμπέλας, είχε παραμείνει στην Ελλάδα και υπήρξε από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αριστοτέλη Ωνάση. Διετέλεσε οικονομικός διευθυντής της Ολυμπιακής Αεροπορίας, από την οποία παραιτήθηκε το 1975 όταν εκείνη περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο.
Πέθανε τον Ιούνιο του 2010. Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Γεώργιος. Ο ναύαρχος Ζαμπέλας έχει ακόμη συγγενείς στην Ελλάδα. Από τους πέντε θείους του βρίσκεται ένας εν ζωή. Είχε χρόνια να επισκεφθεί την Αθήνα λόγω των υποχρεώσεών του.
Στο σπίτι του Γιώργου Ζαμπέλα στην Αφρική το ελληνικό στοιχείο ήταν πάντα έντονο. Ωστόσο, στη μόρφωση και την εξέλιξή του υπερίσχυσαν οι βρετανικές του ρίζες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σαουθάμπτον Αεροναυτική και Αεροδιαστημική Μηχανική και έκανε μια παρασημοφορημένη καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό. «Το περιορισμένο λεξιλόγιό του στα ελληνικά και η διαπαιδαγώγησή μου στη Ζιμπάμπουε και αργότερα στη Βρετανία δεν μπορούσαν να με κατευθύνουν πίσω στην Ελλάδα. Ήμουν πάντα μέρος του αγγλικού συστήματος» λέει.
Τιμήθηκε με τον Σταυρό Εξαίρετων Πράξεων
Ως κυβερνήτης της φρεγάτας «HMS Argyll», ο Γιώργος Ζαμπέλας περιπολούσε το 1994 στην Καραϊβική σε επιχειρήσεις κατά του εμπορίου ναρκωτικών. Για τη δράση του στον εμφύλιο της Σιέρα Λεόνε τιμήθηκε το 2001 με τον Σταυρό Εξαίρετων Πράξεων.
Πηγή :http://www.rodiaki.gr/article.php?id=253066&catid=5&maincatid=1#ixzz2sIt8bDvV
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.