Οι Στρατιωτικές Σχολές, το ρίσκο και ο αντίλογος!!!

Η επιστολή ενός παλαιότερου στελέχους της Ικάρων για το θέμα των αλλαγών στα ΑΣΕΙ και «το ρουσφέτι που επιστρέφει»
Το άρθρο μας της 20ns Οκτωβρίου σχετικά με τις τροπολογίες που ψηφίστηκαν πρόσφατα για τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΣΕΙ) και τη διαδικασία επιλογής του Διδακτικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΔΕΠ) προκάλεσε ορισμένες αντιδράσεις εκ μέρους μερίδας των στρατιωτικών. Δύο οπό αυτές ήταν... γραπτά κείμενα από ανώτατους αξιωματικούς ε.α., εκ των οποίων διαλέξαμε (για λόγους «ισηγορίας») τη δημοσίευση του ενός, εκ του γεγονότος ότι ο συντάκτης του είχε υπηρετήσει σε υψηλή θέση σε ένα ΑΣΕΙ, και συγκεκριμένως στη Σχολή Ικάρων. Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι στο κείμενο του υπάρχει σαφής αναφορά ότι δεν επιδιώκει την πρόσληψη του σε ΑΣΕΙ, ενισχύοντας έτσι το αμερόληπτο των απόψεων που εκφράζει.

Η ηγεσία να εκμεταλλευθεί τους συναδέλφους μου με τα ακαδημαϊκά προσόντα

«ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ το άρθρο σας στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία" της 20nς Οκτωβρίου με τίτλο "Επιστρέφει το ρουσφέτι στις Στρατιωτικές Σχολές", οφείλω -έχοντας άποψη επί του θέματος- να εκφράσω, στα πλαίσια της δημοκρατικής πληροφόρησης των αναγνωστών σας, τη διαφορετική μου θέση.

Καταρχάς, θα ήθελα να επισημάνω την αστοχία του προαναφερθέντος τίτλου και του υπότιτλου "Οι ένστολοι θα έχουν την απόλυτη πλειοψηφία και θα ελέγχουν τις επιτροπές", που αν και δημοσιογραφικά παρουσιάζουν στον αναγνώστη το αντιπολιτευτικό πνεύμα του δημοσιεύματος, στην ουσία τον παραπλανούν, διότι το ρουσφέτι και ο πλήρης έλεγχος που επικαλείται το δημοσίευμα δεν αφορούν τους μαθητές των ΑΣΕΙ (Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων), αλλά μερίδα του διδακτικού προσωπικού, δηλαδή των νεοπροσλαμβανόμενων μονίμων ή επί συμβάσει ορισμένου χρόνου καθηγητών, για τους οποίους, όπως αναφέρεται στο άρθρο, οι πρόσφατες ψηφισθείσες διατάξεις 4186 και 4991/2013 ευνοούν τους ενστόλους στο θέμα του εκλέγεσθαι (ως συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, ετήσιας ή διετούς διάρκειας με το καθεστώς του Π.Δ.), αλλάζοντας τη σύνδεση του εκλεκτορικού σώματος (του γνωστού, δηλαδή, παλαιού ενδεκαμελούς Εκπαιδευτικού Συμβουλίου).

Κατά δεύτερο και κύριο λόγο, οφείλω να υπενθυμίσω ότι οι Στρατιωτικές Σχολές Ευελπίδων, Ναυτικών Δοκίμων και Ικάρων έγιναν ΑΣΕΙ με τον νόμο 3187/2003. Έκτοτε λειτουργούσαν αυτοδύναμα με αυτόν (με διάφορες μικρές τροποποιήσεις των 3413/2005, 3443/2006,3557/2007 και 3648/2008), με προσωρινούς κανονισμούς οργάνωσης και λειτουργίας, τείνοντας να εξομοιωθούν με τα υπόλοιπα ΑΕΙ της χώρας, προσλαμβάνοντας πολιτικό προσωπικό (μέλη ΔΕΠ κ.λπ.) και έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό (με σύμβαση εξάμηνης ή πενταετούς διάρκειας) σύμφωνα με το Π.Δ. 407, όπως και τα υπόλοιπα ΑΕΙ της χώρας. Η μόνη διαφορά μεταξύ ΑΣΕΙ και ΑΕΙ ήταν το «Σ» (= Στρατιωτικά), με το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο εκάστης σχολής να είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης της, αποτελούμενο από τον Διοικητή, Υποδιοικητή (ανώτατους αξιωματικούς), τρείς ανώτερους αξιωματικούς με μεταπτυχιακούς τίτλους και έξι μέλη ΔΕΠ (τον Κοσμήτορα και πέντε μέλη του ΔΕΠ).

Διευκρινίζεται ότι το 11μελές αυτό συμβούλιο αποφάσιζε για όλα τα εκπαιδευτικά θέματα, και φυσικά και για την πρόσληψη των έκτακτων καθηγητών, πολιτών και στρατιωτικών, που κάλυπταν σε ετήσια βάση το πλήθος των ακαδημαϊκών και στρατιωτικών μαθημάτων). Στις προσλήψεις μελών του ΔΕΠ ακολουθείτο, σύμφωνα με τον Ν. 3187/2003, διαδικασία παρόμοια με αυτή των ΑΕΙ, με τη διαφορά του οργάνου επιλογής των, δηλαδή το ΣΕΕ (Συμβούλιο Επιλογής και Εξέλιξης), στο οποίο συμμετείχε ως πρόεδρος ο Αρχηγός του Κλάδου. Το 2010, με τον νόμο 3883 και την εγκληματική κατά την άποψή μου απουσία της Στρατιωτικής Ηγεσίας αλλά και των διοικητών των σχολών, το ΣΕΕ αποτελείτο μόνο από μέλη του ΔΕΠ.

Με βάση το παραπάνω ιστορικό, θα ήθελα να θέσω τα εξής ερωτήματα για την καλύτερη ενημέρωση του απληροφόρητου αναγνώστη:

✓ Είναι δυνατόν να λειτουργεί Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που παράγει στελέχη των Ε.Δ., χωρίς τη συμμετοχή έστω και ενός στρατιωτικού στο ανώτατο όργανο διοίκησης;
✓ Είναι δυνατόν να μην ελέγχει ο εργοδότης, μέσω των εξειδικευμένων (στρατιωτικών) εκπροσώπων του, το προϊόν της εκπαίδευσης;

Πέραν των ανωτέρω, όμως, παραθέτω με όλο τον σεβασμό στην πλειοψηφία των καθηγητών που ως μέλη του ΔΕΠ επιτελούν το έργο τους στα ΑΣΕΙ και κάποια άλλα δικά μου ερωτήματα:

✓ Γιατί τόσος αγώνας από ορισμένα μέλη του ΔΕΠ των ΑΣΕΙ για πλήρη εξίσωση με τα ΑΕΙ, όταν το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι το μισθολογικό;
✓ Γιατί ορισμένοι αρνούνται κατά καιρούς την εφαρμογή του νόμου 3374/2005 περί διασφάλισης ποιότητας στην εκπαίδευση, στην οποία περιλαμβάνεται και η αξιολόγηση των μελών ΔΕΠ και από τους μαθητές;
✓ Γιατί ελάχιστα μέλη των ΑΣΕΙ παρουσιάζουν ερευνητικό έργο και ακόμη λιγότερο πρωτογενές, επί γνωστικών αντικειμένων που έχουν σχέση με τα γνωστικά αντικείμενα και δη τα επαγγελματικά των ΑΣΕΙ;
✓ Είναι ικανότερος δάσκαλος αυτός που έχει σπουδάσει κατέχοντας το βασικό πτυχίο και ένα ή δύο μεταπτυχιακούς τίτλους, ηλικίας 30-35 ετών, από έναν επαγγελματία στρατιωτικό που, παράλληλα με την επιστήμη του, απέκτησε ό,τι και ο προηγούμενος, και συνδυάζει την επαγγελματική εμπειρία με την εκπαιδευτική και την ακαδημαϊκή προσφέροντας έτσι στον μαθητή αυτό ακριβώς που χρειάζεται ένας νεαρός αξιωματικός;

Αυτά και πολλά άλλα ρουσφετολογικά ατοπήματα του παρελθόντος, που αφορούν στην ανάδειξη και εξέλιξη και πλήττουν το κύρος των σημερινών, παλαιών κυρίως μελών ΔΕΠ, με αναγκάζουν να περιοριστώ στα ανωτέρω και να συμφωνήσω με τις πρόσφατες τροποποιήσεις του νόμου για το καλό των Ε.Δ. και όχι αποκλειστικά των ΑΣΕΙ.

Τέλος, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι δεν έχω καμία σχέση με υποψηφιότητες του παρελθόντος ή του μέλλοντος, μέλος δηλαδή ΔΕΠ ή διεκδικητής θέσεως επί συμβάσει (σύμφωνα με το Π.Δ. 407), παροτρύνω:

• Τα μέλη ΔΕΠ των ΑΣΕΙ να επιζητούν την ακαδημαϊκή συνεργασία με στρατιωτικούς, οι οποίοι έχουν αποδεδειγμένα και τα κατάλληλα ακαδημαϊκά προσόντα, γιατί θα τους προσφέρουν συσσωρευμένη εμπειρία και εξειδικευμένη σύγχρονη τεχνογνωσία σε αντικείμενα που αυτοί ουδέποτε θα αποκτήσουν.
• Τη σημερινή στρατιωτική και πολιτική ηγεσία να εκμεταλλευθεί στο έπακρο την κατηγορία των συναδέλφων μου που, με προσωπική και μόνο προσπάθεια, απέκτησαν ακαδημαϊκά προσόντα (χωρίς επιπλέον αμοιβή), και να τους αξιοποιούν πέραν των ορίων ηλικίας των λοιπών στρατιωτικών, ως εν ενεργεία ή εν αποστρατεία (αν όχι και βάσει του Π.Δ. 407), και τούτο διότι στοιχίζουν φθηνότερα και δεν υπάρχουν στην ελεύθερη αγορά άτομα με παρόμοια προσόντα».

Το κείμενο, το οποίο παρετέθη ως είχε, υπογράφει ο Αντιπτέραρχος (I) ε.α. Γεώργιος Γερούλης.
Ba, Msc, Mphil, Phd.

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 03/11/2013 – ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ - dimokratia@dimokratianews.gr)