Υπάρχει ένα μικρό μέρος της κοινωνίας, μια ομάδα ακόμα και μέσα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η οποία πιστεύει και λέει, ότι «δεν μας ενδιαφέρει να υπάρχουν Ένοπλες Δυνάμεις»!
Συνέντευξη Αντισυνταγματάρχη ε.α. Π. Κράγκαρη στον Π. Παναγόπουλο
Στα χρόνια της κρίσης και της αποδόμησης, στην εποχή όπου φτωχοποιούνται και εξαθλιώνονται οι πολλοί για να ευημερούν και να... απαλλάσσονται των πάντων οι λίγοι, οι Ένοπλες Δυνάμεις, ο «κορμός» της Ασφάλειας και της Ανεξαρτησίας του Έθνους μας, περνάει την βαθύτερη του κρίση. Ο Αντισυνταγματάρχης ε.α. κ. Παντελής Κράγκαρης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Εκπρόσωπος Τύπου της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (Ε.Α.Α.Σ.), παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο «ΕΜΠΡΟΣ», αναλύοντας αλλά και καταγγέλλοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια σε οικονομικό και Εθνικό επίπεδο οι απόστρατοι, αλλά και οι εν ενεργεία αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς.
Π.Π. Κύριε Κράγκαρη, θα ήθελα να μου πείτε πώς είναι αυτή την στιγμή η οικονομική κατάσταση για τους συνταξιούχους αποστράτους αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς.
Π.Κ. Την στιγμή που μιλάμε, θα πρέπει να την χαρακτηρίσω επιεικώς τραγική. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η κρίση, -όπως έχουν παραδεχθεί και κυβερνητικά στελέχη-, η κατάσταση πάει προς το χειρότερο. Εδώ πρέπει να τονίσω, ότι ακόμα και οι συνταξιούχοι των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται συνεχώς υπό εφεδρεία. Δηλαδή ανά πάσα στιγμή, είναι έτοιμοι αν τους χρειασθεί η πατρίδα, να προσφέρουν και πάλι τις υπηρεσίες τους. Για αυτό εδώ και πολλά χρόνια, η πολιτεία έχει ταυτίσει τον εν ενεργεία και τον απόστρατο στρατιωτικό. Η τραγική κατάσταση, στην οποία βρίσκονται τα στελέχη του Στρατού Ξηράς, ξεκίνησε με μειώσεις οι οποίες ήταν σχεδόν «φωτογραφικές» για τον κλάδο μας. Υπήρξαν ειδικοί νόμοι, οι οποίοι στόχευσαν ειδικά τις δικές μας αποδοχές. Συγκεκριμένα ο νόμος 4093 του 2012, ο οποίος κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικράτειας και έχουμε κερδίσει την υπόθεση αυτή, έγινε, γιατί υποστήκαμε διπλές και τριπλές περικοπές στις συντάξεις μας έναντι των άλλων συνταξιούχων. Για να μιλήσουμε με νούμερα θα σας πω ενδεικτικά ότι οι περικοπές που έχουμε δεχθεί, κυμαίνονται από 55% έως και 70% των αποδοχών μας. Αρκεί να αναφέρω, ότι αυτή την στιγμή ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ έχει τις ίδιες αποδοχές που έχει ένας απλός υπάλληλος της Βουλής.
Αυτές οι μειώσεις αφορούν όλα τα στελέχη και όλους τους κλάδους του στρατού ξηράς;
Τα στελέχη του Στρατού Ξηράς έχουν την σύνταξη που έχουν λάβει νόμιμα, και από εκεί και πέρα έχουν το μέρισμα από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού δεν είναι Επικουρικό. Είναι χρήματα που έχουμε πληρώσει και τώρα ως μέτοχοι λαμβάνουμε το ανάλογο μέρισμα. Σε αυτό το δικαίωμα έχει γίνει καταστρατήγηση από την Πολιτεία, στην ουσία, έχουν ληστευθεί τα ταμεία μας, και έτσι έχουμε πάρα πολλές περικοπές που αφορούν όλους τους κλάδους και στο μέρισμα αυτό. Ως εργαζόμενοι στο Δημόσιο, ενώ όλοι οι κλάδοι έχουν επικουρικό ταμείο, εμείς δεν είχαμε ποτέ. Κάτι το οποίο εντέχνως κρύβουν και δεν παρουσιάζουν ποτέ στις ειδήσεις, όταν αργά και πού οι δημοσιογράφοι αναφέρονται στα οικονομικά προβλήματα των στρατιωτικών. Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού δεν είναι Επικουρικό, γιατί δεν υπάρχει καμία συνεισφορά του εργοδότη, δηλαδή του κράτους, παρά μόνον εισφορές από τις αποδοχές μας.
Όλα αυτά που μου αναφέρατε, έχουν κάποιο αντίκτυπο στην ψυχολογία και στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων;
Για το θέμα του ηθικού, είναι η απαξίωση που νοιώθουμε, και ο εξευτελισμός, για να πω την λέξη, μπροστά σε όλα αυτά τα μέτρα. Ενώ προσφέραμε στην Πατρίδα, έχουμε ορκιστεί να προσφέρουμε στην Πατρίδα με όλη μας την ψυχή κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες εργασίας, είχαμε την πεποίθηση ότι και η Πολιτεία θα ήταν τουλάχιστον ίση απέναντι μας. Όμως δεν έγινε έτσι. Άνθρωποι που έχουν γυρίσει όλη την Ελλάδα, έχουν υπηρετήσει από τον Έβρο έως το Καστελόριζο, έχουν υποστεί 15 και 20 μεταθέσεις κατά την διάρκεια της καριέρας τους, τα παιδιά τους έχουν αλλάξει 5 και 7 φορές σχολεία, δουλεύανε χωρίς ωράριο, δουλεύανε με υπερωρίες που δεν πληρωθήκανε ποτέ, με υπηρεσίες μέσα σε αργίες που δεν πληρωθήκανε ποτέ, περιμένανε τουλάχιστον μια πιο δίκαιη μεταχείριση. Αυτοί οι άνθρωποι όταν αποστρατευθήκανε, δεν ζητήσανε μια προνομιούχα μεταχείριση έναντι άλλων κλάδων. Ζητήσανε μια ίση μεταχείριση, και όμως ούτε αυτή δεν είχαν. Αυτό ήταν καταπάτηση της αξιοπρέπειας των αποστράτων στελεχών.
Μιλήσαμε για τον αντίκτυπο των περικοπών στους εν αποστρατεία αξιωματικούς. Θα ήθελα τώρα να μου πείτε και για τα εν ενεργεία στελέχη.
Οι εν ενεργεία αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υποστεί και αυτοί σοβαρές μειώσεις. Εδώ πρέπει να σας τονίσω, ότι τα εν ενεργεία στελέχη είναι σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τους αποστράτους. Έχουμε ηθικούς δεσμούς, έχουμε δεσμούς φιλίας, συναδελφικούς, οι οποίοι δεν έχουνε κοπεί και ούτε πρόκειται να αποκοπούν ποτέ. Τα εν ενεργεία στελέχη είναι για εμάς τα παιδιά μας. Βλέπουν τι συμβαίνει σε εμάς, και φυσικά απογοητεύονται, αλλά παρ' όλα αυτά συνεχίζουν να πράττουν απρόσκοπτα το καθήκον τους. Και αυτό γίνεται γιατί έχουμε δώσει Όρκο στην Πατρίδα μας. Εμείς, Βλέπετε, δεν μπορούμε να πάμε και κλείσουμε υπουργεία, να κατεβάσουμε διακόπτες, να ρίξουμε το ρεύμα, να κλείσουμε τους δρόμους.
Ποια είναι η αντιμετώπιση της Πολιτείας απέναντι στα προβλήματα σας, ειδικά στα χρόνια μετά την κρίση;
Η αντιμετώπιση την πολιτείας διαχρονικά είναι γενικά αδιάφορη. Όταν έχουν ανάγκη τις Ένοπλες Δυνάμεις είναι κοντά μας. Στην πράξη, όμως, φαίνεται ότι δεν είναι κοντά μας. Αν υπήρχε από την Πολιτεία η παραδοχή ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι βασικός πυλώνας του κράτους και της δημοκρατίας μας, η αντιμετώπισή μας θα ήταν διαφορετική. Αυτή η παραδοχή εκ μέρους της Πολιτείας δεν δείχνει να υπάρχει. Όταν αντιμετωπίζει τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τόσο τους συνταξιούχους, όσο και τους εν ενεργεία, με συνεχείς αλλά και περισσότερες κρατήσεις και οικονομικές περικοπές από όλους τους υπολοίπους κλάδους του Δημοσίου, βλέπουμε και πρακτικά ότι δεν υπάρχει εκ μέρους της πολιτείας η παραδοχή ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ένας Βασικός πυλώνας του κράτους.
Πιστεύετε ότι αυτή η αντιμετώπιση εκ μέρους των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι απλά αδιαφορία, ή κάτι περισσότερο;
Δεν μπορώ και δεν θέλω να μπω στην λογική ότι η εκάστοτε κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την άμυνα της χώρας. Εμείς έχουμε ορκιστεί, και το ξαναλέω αυτό, να υπερασπιζόμαστε και να εξασφαλίζομε την Εθνική Ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδος μας. Αυτόν τον όρκο τον δώσαμε και τον τηρούμε. Αλλά δεν κινούμε εμείς τα «νήματα». Εμείς εκτελούμε εντολές της πολιτικής ηγεσίας. Αν η πολιτική ηγεσία θεωρεί τις Ένοπλες Δυνάμεις έναν «κοινό» κλάδο, -εδώ προς Θεού δεν υποτιμώ κανένα άλλο κλάδο εργαζομένων-, τότε σίγουρα θα υπάρξει πρόβλημα. Στρατηγικά να το πάρουμε, πάντοτε ένα κράτος έχει ισχύ όταν έχει ισχύ στις Ένοπλες Δυνάμεις, για να μπορεί να υπερασπίζεται την θέση του, τις αξίες του, αλλά και την εδαφική του ακεραιότητα και ανεξαρτησία.
Σε ποια κατάσταση βρίσκεται αυτή την στιγμή το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων μετά από τόσα προβλήματα;
Σε αυτό το ερώτημα δεν είμαι ακριβώς ο κατάλληλος για να σας απαντήσω, καθώς είμαι εν αποστρατεία. Από αυτά που μαθαίνω πάντως μιλώντας με τους εν ενεργεία αξιωματικούς για τα προβλήματα που υπάρχουνε, το σίγουρο είναι ότι οι Έλληνες αξιωματικοί θα πράξουν με αυταπάρνηση το καθήκον τους, με όσα μέσα διαθέτουν. Όπως σας είπα για τις όποιες ελλείψεις, και τα όποια προβλήματα σε όλες τις περιπτώσεις, άλλοι έχουν την ευθύνη και όχι εμείς.
Αυτά που μου αναφέρετε, προσωπικά μου ακούγονται ακόμη και σαν «σενάριο» απαξίωσης των Ενόπλων Δυνάμεων.
Κοιτάξτε. Αν μιλάμε ότι υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης των Ενόπλων Δυνάμεων, μιλάμε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για το ίδιο το κράτος, για την ίδια την Πατρίδα μας. Δεν θέλω να πιστεύω ότι είναι κάποιο «οργανωμένο σχέδιο». Θεωρώ ότι ίσως να είναι απλά λάθος χειρισμοί. Πηγαίνοντας αρκετά πίσω, βλέπουμε ότι υπάρχει μια αποδόμηση. Θέλω, όμως, να ελπίζω ότι δεν είναι εσκεμμένη. Για να εκτελέσεις ένα συγκεκριμένο καθήκον, πρέπει να έχεις το προσωπικό, τα μέσα και από άποψη υλικού να διαθέτεις και να λαμβάνεις ό,τι απαιτείται. Η ίδια η ζωή μας δείχνει στην πράξη ότι για να λειτουργήσουν τα πάντα, υπάρχουνε απαιτήσεις. Ένας υπολοχαγός για παράδειγμα, που υπηρετεί στον Έβρο και ενδεχομένως να είναι παντρεμένος, να έχει παιδιά και η σύζυγός του ως είναι φυσικό λόγω των συνεχών μεταθέσεων να μην εργάζεται. Πώς ο άνθρωπος αυτός θα τα βγάλει πέρα; Για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προβλήματος, ένας αξιωματικός στην Αθήνα, που δεν διαθέτει δικό του σπίτι, -καθώς η υπηρεσία δεν μας εξασφαλίζει πάντα στέγη-, έχει οικογένεια και ένα - δύο παιδιά, με τον μισθό που παίρνει αυτή την στιγμή δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Δεν βρίσκεται απλά σε οριακό οικονομικά σημείο. Έχει πρόβλημα επιβίωσης. Οι συνθήκες εργασίας δε, συχνά, με τις συνεχείς μεταθέσεις, δεν είναι απλά οι μη ιδανικές. Είναι οι χείριστες.
Σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τώρα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;
Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να πω ότι βλέπω κάποια διαφορά, γιατί σε βάθος χρόνου το πρόβλημα διαιωνίζεται. Μιλάμε ότι τα τελευταία 35-40 χρόνια δεν υπάρχει καμία μέριμνα για το στρατιωτικό προσωπικό. Όλα τα προβλήματα βέβαια οξύνθηκαν με την έλευση των μνημονίων. Απλά σας αναφέρω, ότι αυτή την στιγμή υπάρχει ένα μικρό μέρος της κοινωνίας, μια ομάδα ακόμα και μέσα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η οποία πιστεύει και λέει, ότι «δεν μας ενδιαφέρει να υπάρχουν Ένοπλες Δυνάμεις»!
Τώρα που μου αναφέρατε τα ΜΜΕ, θέλω να μου πείτε, αν σας έχουν καλέσει σε κάποια από τα μεγάλα κανάλια για να δημοσιοποιήσετε στο ευρύ κοινό τα προβλήματα σας.
Όχι. Δεν υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον από τα μεγάλα κανάλια. Ποτέ δεν υπήρξε. Θα σας αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα. Κάναμε πριν από λίγες ημέρες όλοι οι απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων μια μεγάλη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας. Υπήρξε μια ελάχιστη έως καθόλου κάλυψη από τους μεγάλους σταθμούς. Προφανώς, όλοι αυτοί οι κύριοι έκριναν ότι το θέμα των προβλημάτων των στρατιωτικών δεν «πουλάει». Δεν τους ενδιαφέρει. Ίσως γιατί εμείς δεν βγαίνουμε έξω για να γίνουν επεισόδια για να σπάσουμε και να καταστρέψουμε. Για να εκφράσουμε με αυτόν τον τρόπο την αγανάκτησή μας. Γιατί έχουμε και εμείς αγανάκτηση και μάλιστα μεγάλη. Απλά την αγανάκτηση μας την εκφράζουμε κόσμια. Οι κάθε λογής υπεύθυνοι των εκάστοτε κυβερνήσεων πρέπει να καταλάβουν, ότι μεγαλουργήσαμε σαν Κράτος και σαν Έθνος, μόνον τότε που ήμασταν ενωμένοι και είχαμε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Αυτό μας το διδάσκει και η Ιστορία μας ανά τους αιώνες. Ένας λαός που δεν διδάσκεται, ή περιφρονεί την Ιστορία του, είναι καταδικασμένος να χαθεί.
(ΕΜΠΡΟΣ - 19 /12/2015015 - Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.gr/2015/12/blog-post_59.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.