Όταν όλο το Σαββατοκύριακο είναι θέμα το που κάνει «ντου» η «Χρυσή Αυγή» κι όταν η εβδομάδα ξεκινάει με «χημικό πόλεμο» στους απολυμένους σχολικούς φύλακες, τότε για το μόνο πλεόνασμα που μπορούμε να μιλάμε είναι για …. πλεόνασμα αδιεξόδων. Αυτό ναι, υφίσταται πράγματι. Και θα γίνεται όλο και πιο βαθύ, όλο και πιο επικίνδυνο, όλο και πιο καταστροφικό για το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Αλλά όπως είχε πει ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης «στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Υπό την έννοια πως όταν τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν, οι πολίτες ως εκλογικό σώμα έχουν όχι το δικαίωμα αλλά την υποχρέωση να παρεμβαίνουν και με την απόφασή τους να διαμορφώνουν τις εξελίξεις. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο: η χώρα πρέπει να πάει σε εκλογές. Και όσο το συντομότερο, τόσο το καλύτερο. Οι συνταγματικές προθεσμίες επιτρέπουν διεξαγωγή εκλογών ακόμη και εντός του Οκτωβρίου.
Το να πάει για άλλη μια φορά στην Ευρώπη ο Σαμαράς για να δει τον Μπαρόζο και τον Ρομπάι δεν θα λύσει απολύτως κανένα πρόβλημα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ξανακούσουμε τα ίδια και τα ίδια. «Κάντε τα μαθήματά σας και μετά βλέπουμε». Όμως το έργο το βλέπουμε 3,5 χρόνια τώρα. Με τους όρους των μνημονίων, δηλαδή με πλήρη αποστέρηση της εθνικής κυριαρχίας και του δικαιώματος να λαμβάνει η χώρα τις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον της, δεν πρόκειται να έρθει καμία απολύτως ανάπτυξη. Θα συνεχίσουμε να παριστάνουμε τα ποντικάκια που τρέχουν πάνω στον τροχό του κλουβιού τους.
Η σημερινή διάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν έχει να κάνει με τους ιδιώτες και τις αγορές. Στις αρχές του 2010, όταν υπογραφόταν το πρώτο ελληνικό μνημόνιο, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό του ήταν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που τα κατείχαν ιδιώτες επενδυτές. Σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού χρέους έχει «κρατικοποιηθεί». Χρωστάμε δηλαδή στα ευρωπαϊκά κράτη και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η συγκεκριμένη διάρθρωση είναι προφανές ότι δίνει σοβαρά διαπραγματευτικά περιθώρια, τα οποία μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν θέλησε να αξιοποιήσει. Ακολουθεί πιστά και υπάκουα τις εντολές του Βερολίνου, υπηρετώντας με τεράστιο εθνικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος τη γερμανική επιλογή του «σκληρού ευρώ». Αυτό ασφαλώς κάνει τη Μέρκελ να κερδίζει με περίπατο τις γερμανικές εκλογές αλλά καταβυθίζει στα τάρταρα κάθε προοπτική ανάκαμψης και ανασύνταξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό πλέον το λέει ξεκάθαρα και το ΔΝΤ και οι μόνοι που κάνουν πως δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν είμαστε εμείς, ως κυβέρνηση πάντα.
Λοιπόν η αβρότητα έναντι της κ. Μέρκελ μπορεί να σταματήσει κάπου εδώ. Κάναμε όση ησυχία έπρεπε να κάνουμε για να μην διαταράξουμε την πορεία της προς τον εκλογικό θρίαμβο. Τώρα οφείλουμε να κάνουμε κάτι και για την Ελλάδα. Σε γενικές γραμμές η κατεύθυνση που περιέγραψε στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο Τσίπρας στη ΔΕΘ είναι σωστή. Διαγραφή χρέους, αναστολή πληρωμής τόκων και χρεολυσίων και ταυτόχρονα ένα βιώσιμο επενδυτικό δημόσιο και ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα, το οποίο θα μπορέσει να δώσει αναπτυξιακή προοπτική στην οικονομία.
Ο ένας πόλος του ελληνικού πολιτικού συστήματος δοκίμασε να διαχειριστεί την κρίση κι απέτυχε παταγωδώς. Ας δοκιμάσουμε και τον άλλο. Ο Τσίπρας στη συνέντευξη τύπου που έδωσε, έδειξε πιο ώριμος από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Σίγουρα δεν έχει στην τσέπη όλες τις απαντήσεις. Έχει όμως στο μυαλό του όλες τις σωστές ερωτήσεις κι αυτό είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό, όταν στην άλλη πλευρά υπάρχουν ακόμη «απαγορευμένα ερωτήματα», αναφορικά με την εθνική κυριαρχία και τη σχέση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άλλωστε καμιά διαπραγμάτευση δεν πετυχαίνει όταν προσέρχεσαι σε αυτήν με «ανοιχτά χαρτιά» και με «σκελετούς» στις κομματικές ντουλάπες σου. Ο Τσίπρας μπορεί να πετύχει ακριβώς γιατί διαθέτει δυο σημαντικά πλεονεκτήματα. Αφενός δεν τον «κρατάνε» και αφετέρου δεν πιστεύει πως δεν υπάρχει ζωή μετά το ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.