Πρώτος σύμμαχος του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, το ανεξάρτητο Κουρδιστάν;

Marc Brzustowski  στη Des Infos  (Ισραήλ/Γαλλία)        (μτφ. Κριστιάν)Το Ισραήλ και η προοπτική απόκτησης ενός νέου σύμμαχου: το Κουρδικό Ανεξάρτητο Κράτος.

«Οι Κούρδοι αισθάνονται βαθιά συμπάθεια προς το Ισραήλ και ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν θα ήταν προς όφελος του Ισραήλ», υποστήριξε τον περασμένο Ιούλιο ο Κούρδος δημοσιογράφος Ayub Nuri.

«Θα δημιουργούσε μια ισορροπία δυνάμεων. Μέχρι σήμερα, το Ισραήλ είναι μια χώρα μόνη της ενάντια σε πολλούς εχθρούς. Αλλά αν ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος γεννιόταν, το Ισραήλ θα αποκτούσε για πρώτη φορά στην ιστορία του, ένα πραγματικό φίλο στην περιοχή, και δεύτερο, το Κουρδιστάν θα ήταν, γι 'αυτό, το ισοδύναμο μιας ζώνης ασφαλείας, ενώπιον της Τουρκίας, του Ιράν και του Ιράκ».

Μια ιστορική φάση με αβέβαια αποτελέσματα, τα οποία βίωσε ένα άλλο κράτος έχει το 1947.

Είναι η κατάσταση των Κούρδων στη Συρία, που θα ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία ενός κουρδικού Κράτους; 

Αυτή η νέα διαμόρφωση, απαράδεκτη για τις γειτονικές χώρες  -και παλιά αυτοκρατορίες-,  όπως η Τουρκία και το Ιράν, θα οδηγήσει σε ένα νέο περιφερειακό πόλεμο, παρόμοιο με την ανακήρυξη του εβραϊκού κράτους το 1948; 

Οι ομοιότητες μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι, a priori, εντυπωσιακές.

Στη Συρία, οι Κούρδοι επεδίωξαν ελάχιστα να συμμετάσχουν σε ένα από τα δύο μέρη που εμπλέκονται στον εμφύλιο πόλεμο και προτίμησαν να επιτευχθούν ένα βαθμό ανεξαρτησίας στο βόρειο-ανατολικό τμήμα της χώρας όπου αποτελούν τη πλειοψηφία του πληθυσμού, κάτι που ήταν αδιανόητο στο παρελθόν.

Η συριακή σπίθα 

Αρκετά καιρό παρέμειναν οι Κούρδοι της Συρίας στις παρυφές της συριακής εξέγερσης, ώσπου πολιτικές ομάδες που ανήκουν στην κουρδική μειονότητα στη Συρία ενήργησαν αποφασιστικά για να διεκδικήσουν τον έλεγχο των περιοχών που κατοικούνται από Κούρδους. 
Τον Ιούλιο του 2012, ακτιβιστές της συριακής αντιπολίτευσης ανέφεραν ότι μια ομάδα η οποία αυτοαποκαλείται Ελεύθερος  Κουρδικός Στρατός, είχε πάρει τον έλεγχο πολλών πόλεων στη βόρεια Συρία, στα τουρκικά σύνορα, όπως την Amuda και το Qabani . 

Ελάχιστοι ήταν οι αναλυτές που έδωσαν τότε προσοχή σε αυτές τις ειδήσεις, πνιγμένες  στη μάζα των πληροφοριών από την περιοχή, αφού οι περισσότεροι παρατηρητές επικεντρώνονταν σε ό, τι φαινόταν να ήταν η αποσύνθεση του καθεστώτος Άσαντ .

Αλλά σήμερα, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία των Κούρδων στη Συρία, βλέπουμε να εμφανίζεται ένας κουρδικός θύλακας τον οποίον ελέγχουν αποκλειστικά. 
Οι απελευθερωμένες κουρδικές περιοχές διοικούνται από  τοπικά συμβούλια, και Κούρδοι εκπρόσωποι ανακοίνωσαν ότι σχεδιάζουν να σχηματίσουν μια κουρδική προσωρινή κυβέρνηση , τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα μέχρι να τελειώσει ο εμφύλιος πόλεμος, λόγω της απουσίας οποιασδήποτε κεντρικής αρχής.

Δημιούργησαν τις δικές τους αστυνομικές δυνάμεις , κυκλοφόρησαν τις δικές τους  πινακίδες κυκλοφορίας και απαλλάχτηκαν από τους περιορισμούς που υπήρξαν την εποχή του "παλιού» συστήματος" (του Άσαντ), για τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους.

Οι Κούρδοι είδαν πολύ γρήγορα να εμφανίζονται νέα εμπόδια, όχι μόνο από το καθεστώς Άσαντ, που βομβαρδίζει τακτικά αυτές τις αυτόνομες περιοχές, αλλά και απευθείας από τις άλλες επαναστατικές δυνάμεις, πιο συγκεκριμένα, από τις ομάδες τζιχαντιστών όπως η Jabhat al Nusra και το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και την Εγγύς Ανατολή . 
Οι τζιχαντιστές ετοιμάζονται να πολεμήσουν για να διατηρήσουν τον έλεγχο των συνοριακών περιοχών μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας και του Ιράκ, που επιτρέπουν την εισαγωγή όπλων που προορίζονται γι 'αυτούς.

Η ανακοίνωση της αυτονομίας τους, στα τέλη Ιουλίου 2013, ήρθε λίγο μετά την ανακατάληψη της πολυεθνικής συνοριακής πόλης της Συρίας Ras al Ayn, που ήταν μέχρι τότε στα χέρια των ανταρτών του Μετώπου Αλ Νούσρα, που ανήκει στην Αλ Κάιντα. 

Η ομάδα σουνιτών εξτρεμιστών επιδίωκε να επιβάλει μια αυστηρή μορφή του Ισλάμ σε έναν πολύ πιο συγκρατημένο κουρδικό πληθυσμό. 

Οι συγκρούσεις μεταξύ των ενόπλων Κούρδων και των ισλαμιστών που ανήκουν στο Μέτωπο Αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και την Εγγύς Ανατολή, έχουν κάνει, τις τελευταίες εβδομάδες, εκατοντάδες θύματα και στις δύο πλευρές (μιλάμε για 80 Κούρδους ενόπλους που σκοτώθηκαν, και για 800 τζιχαντιστές , αλλά είναι δύσκολο να εξακριβωθεί).

Οι Κούρδοι διοικητές κατηγορούν επίσης, τους ηγέτες του κύριου ρεύματος του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού" ότι στέλνουν μαχητές για να ενισχύσουν τις δυνάμεις των ομάδων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, υπαινισσόμενοι έναν πιθανό μίνι-πόλεμο μεταξύ Αράβων και Κούρδων  εντός του εμφύλιου πολέμου.

Ο μίνι-πόλεμος αυτός θα μπορούσε επίσης να εξυπηρετήσει το καθεστώς Άσαντ και τη Χεζμπολάχ, τροφοδοτώντας αυτή την εσωτερική σύγκρουση για να διατηρηθούν στην εξουσία στις περιοχές που ελέγχονται από τους υποστηρικτές του ιρανοσυριακού άξονα. 

Αυτή η «ενδιάμεση λύση με Τρία Κράτη» στη Συρία, δεν θα είναι απαραίτητα πανάκεια, τροφοδοτώντας μια περίπλοκη σύγκρουση επ 'αόριστον ...

Οι παραμεθόριες περιοχές δεν είναι λιγότερο σημαντικές για τους Κούρδους. 
Γι 'αυτούς, ο έλεγχος των περιοχών αυτών σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει μια εδαφική συνέχεια μεταξύ του συριακού Κουρδιστάν, του ιρακινού, του τουρκικού και ενδεχομένως του ιρανικού Κουρδιστάν   -που είναι η αναγκαία (αλλά όχι επαρκής) προϋπόθεση για την σχεδίαση του περιγράμματος του σταδιακά ανεξάρτητου και ενιαίου Κουρδιστάν.

Από τον Ιούλιο 2013 οι τζιχαντιστές πραγματοποίησαν σειρά επιθέσεων εναντίον των κουρδικών πόλεων. Δολοφόνησαν ένα σεβαστό Κούρδο ηγέτη, τον Issa Χάσου, παγιδεύοντας ένα αυτοκίνητο. Οι κουρδικές δυνάμεις αντέδρασαν γρήγορα και, ως αποτέλεσμα των μεγάλων μαχών που ακολούθησαν εναντίον των τζιχαντιστών, επανέκτησαν τα χαμένα εδάφη και επέκτειναν τον έλεγχό τους σε νέες περιοχές .

Το Ντόμινο.

Ο ήχος των συγκρούσεων μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και των τζιχαντιστών έφτασε γρήγορα στα αυτιά των αδελφών τους στο Ιράκ. 

Ο Πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί είναι έξω φρενών. 
Άκουσε φήμες για λεηλασίες των κουρδικών χωριών και για ομηρίες εκατοντάδων άμαχων Κούρδων  (μιλάμε για 700 Κούρδους ομήρους στα χέρια των ισλαμιστών.) 

Ως εκ τούτου, για πρώτη φορά από την αρχή του συριακού εμφυλίου πολέμου, ο Μπαρζανί απείλησε καθαρά να παρέμβει για την προστασία των Κούρδων της Συρίας .

Ο Μασούντ Μπαρζανί

Δήλωσε ότι αν οι Κούρδοι βρίσκονται «υπό την απειλή της τρομοκρατίας και του θανάτου», τότε το ιρακινό Κουρδιστάν πρέπει να ετοιμάζεται να πάει να τους υπερασπιστεί. 

Ο Μπαρζανί κατηγόρησε την Αλ Κάιντα ως υπεύθυνη για τις δολοφονίες αθώων γυναικών και παιδιών και προέτρεψε τα κουρδικά κόμματα να πορεύονται προς τη Συρία  –«προς το Δυτικό Κουρδιστάν», όπως το αποκαλεί-  για να ελέγξουν την ακρίβεια αυτών των πληροφοριών.

Το κουρδικό PJAK του Ιράν

Αμέσως μετά τη δήλωση του Μπαρζανί, και Ιρανοί Κούρδοι ανακοίνωσαν επίσης, ότι ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν. 

Το ιρανικό παρακλάδι του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), που είναι γνωστό με το ακρωνύμιο PJAK (Κουρδικό Κόμμα για μια Ελεύθερη Ζωή) επιβεβαίωσε ότι ετοιμάζεται να στείλει στρατεύματα για να ενωθούν με τους «αδελφούς Κούρδους στον αγώνα τους κατά των τζιχαντιστών».

Παράλληλα, οι Κούρδοι ηγέτες στη Συρία προσπαθούν να πείθουν τους νεαρούς Κούρδους αγωνιστές που εντάχθηκαν σε ομάδες τζιχαντιστών κατά την έναρξη της εξέγερσης κατά του Άσαντ, να επιστρέψουν στιςκουρδικές πολιτοφυλακές, ή σε κουρδικές μονάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού ( ASL). 

Οι Κούρδοι Ουλεμάδες εξέδωσαν έναν «φετφά» σε μορφή πρόσκλησης προς αυτούς. Μια τέτοια ομάδα, η Ταξιαρχία του Κουρδικού Μετώπου, διαμορφώθηκε κατά τις πρώτες ημέρες της συριακής εξέγερσης κατά του Άσαντ και λειτουργεί ως τμήμα της SFA.

Σε τόσο μεγάλο βαθμό έτσι ώστε ο Ιρακινός πρωθυπουργός Νούρι αλ-Μαλίκι, σιωπηρός ή / και ρητός σύμμαχος του Ιράν και του Άσαντ εξέφρασε την ανησυχία του για αυτή την κατάσταση που βρίσκεται στη διαδικασία της ταχείας επιδείνωσης. 

Δήλωσε ότι μια εθνοτική σύγκρουση θα είναι επιζήμια για τα συμφέροντα όλων της περιοχής, πράγμα που σημαίνει ότι το Ιράκ δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία μιας ενιαίας κουρδικής οντότητας στα σύνορά του.

Η Τουρκία απειλεί να παρέμβει.

Μια άλλη ομάδα Κούρδων της Συρίας, το  Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD στην κουρδική γλώσσα), εγκατάστησε στο συριακό Κουρδιστάν, ένα σύστημα το οποίο ο ίδιος περιγράφει ως «Λαϊκές Μονάδες Άμυνας», που πολεμούν τους τζιχαντιστές. 

Το PYD είναι μοναδικό φαινόμενο ανάμεσα στις διάφορες κουρδικές ομάδες της Συρίας, για έναν σημαντικό λόγο: έχει μια μακροχρόνια σχέση με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK), το οποίο η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν μια «τρομοκρατική» οργάνωση.

Οι Τούρκοι, οι οποίοι είναι σε πόλεμο με το PKK για δεκαετίες, αλλά υπέγραψαν πρόσφατα μια κατάπαυση του πυρός, παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Συρία, με αυξανόμενη ανησυχία.

«Πριν από μόνο μια εβδομάδα είχαμε 400 χλμ. «κουρδικών συνόρων» , έγραψε αρθρογράφος στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet . 

«Σήμερα, υπάρχουν επιπλέον 800 χιλιόμετρα τα οποία προστεθήκαν».

Η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε μια αυστηρή προειδοποίηση: «Δεν θα επιτρέψουμε μια τρομοκρατική ομάδα να δημιουργήσει στρατόπεδα εκπαίδευσης στη βόρεια Συρία και να απειλούν την Τουρκία».

Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει καταστήσει σαφές ότι η Τουρκία θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα κατά μιας «τρομοκρατικής» παρουσίας στη βόρεια Συρία.

Για την ώρα, είναι περισσότερο από πιθανό ότι οι δεσμοί μεταξύ τηςΆγκυρας και του SLA μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που υποστηρίζεται από το Κατάρ, συμπεριλαμβανομένων των πιο ριζοσπαστικών παρακλαδιών της, θα καταλαμβάνουν το έδαφος του πολέμου εναντίον των Κούρδων, έτσι ώστε να αποφευχθεί μια άμεση παρέμβαση.

Έτσι, ο διοικητής του Κουρδικού Μέτωπο Haji Ahmad, δήλωσε στο κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων Firat News ότι οι μαχητές του σκότωσαν δύο μέλη της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ) τις τελευταίες δύο ημέρες συγκρούσεων (μεταξύ 16 και 18 Αυγ.), στην περιοχή του Shahab Sad όπου βρίσκονται τα κουρδικά χωριά.

Τα ονόματα των δύο μελών της MIT θα αποκαλυφτούν μέσα στις επόμενες ημέρες, δήλωσε ο διοικητής της al-Akrad, υπογραμμίζοντας ότι η παρουσία αυτών των ανθρώπων είναι η απόδειξη του ρόλου της Τουρκίας στις επιθέσεις κατά των Κούρδων.

Ο Ερντογάν έκανε μια προσωπική προειδοποίηση, κατά τη διάρκεια συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη των στελεχών του των υπηρεσιών πληροφοριών, με τον ηγέτη του PYD Σαλέχ Μουσλίμ. 

Η σύγκληση αυτής της συνάντησης έγινε μόλις ο Μουσλίμ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο Συμβούλιο στις «απελευθερωμένες ζώνες" του Κουρδιστάν.

Οι Τούρκοι είναι βαθιά ανήσυχοι για το γεγονός ότι η εμφάνιση ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν» δεν είναι πλέον μια μακρινή ενδεχόμενη πιθανότητα, αλλά μια οιονεί πραγματικότητα επί του εδάφους. 

Αυτή η κατάσταση πραγμάτων δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις, όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για όλες τις άλλες χώρες με μεγάλους πληθυσμούς Κούρδων: Ιράκ, Συρία και Ιράν.

Έχουν το κοινό χαρακτηριστικό να είναι, επίσης, παραδοσιακοί εχθροί του Ισραήλ.

Αντικρουόμενα συμφέροντα

Για την ώρα, μεταξύ της Περιφερειακής Διοίκησης του ιρακινού Κουρδιστάν και της αυτόνομης περιοχή της Συρίας, οικοδομήθηκε μια σχέση αλληλεξάρτησης.

«Οι Κούρδοι της Συρίας χρειάζονται τη KRG ως μεσολαβητής και στρατηγικό βάθος, και η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν χρειάζεται τους Κούρδους της Συρίας, προκειμένου να γίνει το εθνικό κέντρο για όλους τους Κούρδους, καθώς και να αποκτήσουν μια καλύτερη διέξοδο προς τη θάλασσα».

Παρότι είναι η KRG που καθορίζει την ημερήσια διάταξη για τους Κούρδους της Συρίας και όχι το αντίθετο, η εξάπλωση της αυτονομίας στη Συρία θα επηρεάσει αναγκαστικά τους στρατηγικούς υπολογισμούς της Ερμπίλ (η πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν).

Σύμφωνα με τον Κούρδο δημοσιογράφο Ayub Nuri, η αυτονομία των Κούρδων στη Συρία αυξάνει την πιθανότητα ότι η KRG θα κινηθεί προς μια επίσημη δήλωση κήρυξης ανεξαρτησίας.

«Οι γείτονες είναι εχθρικοί προς αυτή την ιδέα, και είναι ισχυροί στο στρατιωτικό πεδίο. Αλλά αν οι Κούρδοι της Συρίας ενισχύουν την αυτονομία τους και διοικούν τα ίδια τους τα εδάφη, αυτό το γεγονός θα φέρει μόνο το ιρακινό Κουρδιστάν πιο κοντά στη πραγματική ανεξαρτησία του».  

Γνωρίζοντας ότι τα δυτικά σύνορα του ιρακινού Κουρδιστάν μοιράζονται με μια φιλική διοίκηση, του ίδιου πολιτισμού και πίστης, και όχι με έναν εχθρικό στρατό, θα φέρει στη GRK ένα πιο αναπτυγμένο αίσθημα ασφάλειας, ενώ η ίδια ζυγίζει αυτή την επιλογή με προσοχή .

Δημόσια, οι Κούρδοι ηγέτες μιλάνε για το μέλλον τους σε ένα ενωμένο Ιράκ. 

«Πιστεύουμε στο Σύνταγμα του Ιράκ και δεν θα παρεκτρέπουμε», δήλωσε ο Αρχηγός του Επιτελείου του Μπαρζανί στον αναπληρωτή σύμβουλο εθνικής ασφαλείας του προέδρου Ομπάμα. 

Αλλά οι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι απλά περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους από τη Βαγδάτη ...

Το Κουρδιστάν είναι μια χώρα-γέφυρα για τις περισσότερες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Παρέχει έναν χερσαίο διάδρομο στο ιρακινό Κουρδιστάν, το οποίο προμηθεύει τους Κούρδους στη Συρία, στην αναζήτηση τους για μεγαλύτερη αυτονομία από τη Δαμασκό.

Το Ιράν, επίσης, ψάχνει για ένα διάδρομο για την τροφοδοσία των συμμάχων του, όπως της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και μια εγγύηση κατά μιας σχετικής σιιτικής κυριαρχίας στη Βαγδάτη. 

Όποια και να είναι η δύναμη που θα είναι σε θέση να ελέγχει τη ζώνη των τριών συνόρων μεταξύ του Ιράκ, της Συρίας και της Τουρκίας, θα είναι επίσης σε θέση να ελέγχει τους διάδρομους τροφοδοσίας του Κουρδιστάν.

Με όλα αυτά τα ανταγωνιστικά συμφέροντα στο μυαλό, είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί το πεπρωμένο του Κουρδιστάν θα βοηθήσει στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Μέσης Ανατολής .

 Marc Brzustowski .

Πηγές: timesofisrael.com : Un Kurdistan Libre et un Nouvel allié d’Israël se profile t-il à l’horizon ?

Col. (ret.) Dr. Jacques Neriah, CJPA, 15 août 2013

Vol. 13, No. 23 15 août 2013, jcpa.org : L’éveil Kurde en Syrie va t-il mener à une guerre régionale ?-The Kurdish Awakening in Syria : Could It Lead to RegiWar ?

 www.infognomonpolitics.blogspot.gr