Οι περισσότεροι Ελληνες, είμαι βέβαιος, έχουν ακούσει για τα περίφημα «πρωτόκολλα της Σιών». Ελάχιστοι, φαντάζομαι, γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Δικαίως, έχουν άλλα σοβαρότερα να ασχολούνται. Αλλωστε, από τη δεκαετία του 1920 έχει αποδειχθεί ότι τα «πρωτόκολλα», τα οποία υποτίθεται αποδεικνύουν τα σχέδια του «διεθνούς σιωνισμού» να πετύχουν την παγκόσμια κυριαρχία, είναι προϊόν μιας κακοστημένης απάτης από τις μυστικές υπηρεσίες του τσάρου, τη διαβόητη «Οχράνα». Με ένα χτύπημα στο Ιντερνετ, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να μάθει περισσότερα.
Το ότι είναι προϊόν καραμπινάτης πλαστογραφίας, βέβαια, δεν εμπόδισε ποτέ τους λάτρεις της συνομωσιολογίας να τα επικαλούνται για να δικαιολογούν τα κηρύγματα μίσους στα οποία ειδικεύονται. Συνηθισμένα φαινόμενα, θα πείτε στην τρελή εποχή μας. Τους εχθρούς μας πάντα τους κατασκευάζουμε. Τα πράγματα, ωστόσο, σοβαρεύουν όταν στην ελληνική έκδοση τον πρόλογο τον κάνει ένας πρωτοπρεσβύτερος, ο π. Ε. Κολλάς, επίτιμος πρόεδρος του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδας!
Η ελληνική Εκκλησία ή τουλάχιστον μέλη της σχετίζονται με τη μισαλλοδοξία και τον αντισημιτισμό; Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θα είναι. Αυτές τις μέρες, ο μητροπολίτης Αμβρόσιος -αυτός που ευχήθηκε στη Χρυσή Αυγή να γίνει γλυκιά ελπίδα- χτυπά τις καμπάνες πένθιμα, διαμαρτυρόμενος για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο χαρακτήρισε «φίμωτρο». Τώρα, πώς είναι δυνατόν ένας ιεράρχης, ο οποίος κηρύττει, υποτίθεται, την αγάπη ακόμα και για τον εχθρό μας, να θεωρεί ότι τον φιμώνει ένα νομοσχέδιο το οποίο επιχειρεί να σταματήσει τα κηρύγματα μίσους εναντίον μειονοτήτων, αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία.
Οχι τη δική του πάντως, αυτή μάλλον την εξάπτει. Πώς αλλιώς να ερμηνευτούν οι ανησυχίες του ότι χάρη στο νομοσχέδιο «ο γυμνισμός θα είναι ελεύθερος, η ομοφυλοφιλία, η πορνεία και κάθε είδους διαστροφή θα κυριαρχήσουν? παρασύροντας τους νέους στην ηθική πτώση και την εξαθλίωση, οι έμποροι ναρκωτικών και τα βαποράκια τους θα κινούνται ελεύθερα»!
Αλλά, βέβαια, ο μητροπολίτης Αμβρόσιος είχε ευχαριστήσει τη Χρυσή Αυγή για τα βίαια επεισόδια που είχε οργανώσει έξω από το θέατρο «Χυτήριο» -θυμάστε με εκείνα τα χριστιανοπρεπέστατα υβρεολόγια και πρωταγωνιστή τον υμνητή του Χίτλερ- επιχειρώντας να μην επιτρέψει την παράσταση ενός έργου που θεωρούσαν βλάσφημο. Είναι κι αυτή μια εκδοχή της Δημοκρατίας στο όνομα της οποίας κήρυξε πένθος ο Αμβρόσιος.
Προφανώς, ο Αμβρόσιος δεν εκπροσωπεί το σύνολο της Εκκλησίας. Και είναι παρήγορο ότι περισσότεροι μητροπολίτες διαφώνησαν μαζί του και εξέφρασαν δημόσια την ανάγκη να αντισταθούμε στον ρατσισμό, καταδικάζοντας ταυτόχρονα τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι λίγο. Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι έχουν υποκύψει στη γοητεία των αποδιοπομπαίων τράγων, θέλει θάρρος να πας ενάντια στο ρεύμα. Ιδίως όταν έχεις απέναντί σου ανθρώπους που έχουν υποστεί περισσότερο από τους άλλους τις επιπτώσεις της κρίσης.
Στην κρίση που περνάει η Ελλάδα, η Εκκλησία διαδραματίζει έναν ιδιαίτερα σοβαρό ρόλο, πολύ σοβαρότερο ίσως απ' ό,τι της αναγνωρίζεται. Με τη δεδομένη καχεξία του κράτους πρόνοιας, η βοήθεια της Εκκλησίας είναι η μόνη απαντοχή για πάρα πολλούς συμπολίτες μας, δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες.
Ομως όσο κρίσιμη και αν είναι η διατήρηση αυτής της σχέσης με τους μη προνομιούχους, η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι κοσμικός οργανισμός, μια κοινωνική υπηρεσία. Η σχέση της ιδίως με τους νέους ανθρώπους θα στηριχθεί στον Λόγο της, στην ικανότητά της να συνδεθεί και πνευματικά με τα σύγχρονα προβλήματα. Είναι καιρός να αναμετρηθεί με τη σκοτεινή της πλευρά - και στα πλαίσια αυτά να λύσει επιτέλους και τον γόρδιο δεσμό του τζαμιού στην Αθήνα.
ethnos.gr