"Πέρασαν 20 χρόνια… Μα καλά τι ήλπιζες να βρεις σε εκείνο το σαράβαλο και ξαφνικά μια νύχτα το πήρες ; Και μάλιστα βγάζοντας το από το κτίριο, σπάζοντας και καταστρέφοντας…Αποδείξεις έψαχνες 20 χρόνια αργότερα ; Να πω εγώ… Ένα παπούτσι του πατέρα μου με αίμα είχε μείνει εκεί μέσα ! Υπήρχε ο σκελετός των γυαλιών του που είχε κομματιαστεί στο πρόσωπο του… Οι χάντρες από το κομπολόι του είχαν σκορπίσει, ίσως όταν το τέρας μας έλιωνε…Υπήρχε η τσάντα της μητέρας μου με τα εμβόλια μας μέσα ! Εκεί ήταν και το ηλεκτρονικό παιχνίδι του μεγάλου μου αδερφού… Υπήρχε και το παιχνίδι κούκλα που είχα που έπεσε στα αίματα… Είχαμε επίσης κασέτες με παραδοσιακά νοσταλγικά τραγούδια της πατρίδας… Στο πορτ μπαγάζ ήταν το σάζι του πατέρα μου και μέσα οι λόγοι του… Τι ήλπιζες να βρεις μετά από τόσα χρόνια σε εκείνο τον χουρντά ; Εσύ δεν είσαι που έριξες τον πατέρα μου φυλακή επειδή είπε πως είμαστε Τούρκοι ; Εσύ δεν είσαι που για χρόνια τον απειλούσες με θάνατο, πως θα απαγάγεις τα παιδιά του και θα κάνεις κακό στην γυναίκα του ; Εσύ δεν είσαι που στο παραμικρό συλλαμβάνεις ; Εσύ δεν είσαι που γράφεις πρόστιμα επειδή το αυτοκίνητο έχει σκόνη ; Εσύ δεν είσαι που ούτε καν συνέλαβες τον άνθρωπο που σκότωσε τον πατέρα μου ; Εσύ δεν είσαι που πυρπολείς τα τζαμιά και τα νεκροταφεία μας ; Εσύ δεν είσαι που στην κηδεία του πατέρα μου απειλούσες την μητέρα μου πως θα με σκοτώσεις ; Εσύ δεν είσαι που διέλυσες την οικογένεια μου, αφήνοντας χωρίς πατέρα εμένα στα 11 μου και τον αδερφό μου στα 15 του και την μητέρα μου χήρα στα 35 της ; 20 χρόνια μετά τι ήλπιζες να βρεις σε εκείνο το χουρντά ; Το πολύ να βρεις εκεί τις αναμνήσεις μας από τον Αχμέτ Σαδίκ… Και ένα ματωμένο παπούτσι του ! Σε ζορίζει ε το ότι ακόμη ζουν οι αναμνήσεις του ; Σε ζορίζει ε το ότι ακόμη τον βιώνουμε ; Από όπου κι αν έγινε αυτή η επίθεση στην οικογένεια και στο κόμμα μας, στην πρώτη ευκαιρία θα δοθεί απάντηση. Εμείς πάντα μιλούσαμε για ειρήνη και φιλία…Ενώ εσείς πάντα πηγαίνατε στα ζόρικα… Να μην σας ενοχλεί αλλά εμείς ακόμη δεν πεθάναμε ! Δεν ξέρω τι ήλπιζες να βρεις σε εκείνο τον χουρντά, αλλά αυτή τη φορά το χέρι σου μπερδεύτηκε με το αίμα της οικογένειας μου που ήταν στο αμάξι !!!
24/7/1995…Σκοτώσατε τον πατέρα μου ! 8/12/2015…Σκοτώσατε την ανάμνηση του ! Χτες το βράδυ τα γραφεία του κόμματος DEB -που ιδρύθηκε από τον αείμνηστο πατέρα μου Δρ. Σαδίκ Αχμέτ- λεηλατήθηκαν και το όχημα εντός του οποίου είχε πεθάνει πριν από 20 χρόνια και είχε διατηρηθεί με επιμέλεια, πάρθηκε μέσα από το κτίριο ! Σκοτώσατε τον πατέρα μου, τουλάχιστον να αφήνατε την ανάμνηση του ! Οι λέξεις κόμπος στον λαιμό μου…Εγώ τα κομμάτια από τα τζάμια εκείνου του αυτοκινήτου 20 χρόνια τα φέρω στο πρόσωπο μου ! Ελάτε λοιπόν και πάρετε και αυτή την ανάμνηση από το πρόσωπο μου !"
Facebook 8/12/2015
Σχ : Μάλιστα ! Είναι πασιφανές πια ! Σκοτώσανε λέει τον πατέρα της…
Και που το στηρίζει ;
Πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.