ΦΟΥΡΝΑΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ "ΤΡΑΣΤ" ....

Άρθρο στην εφημερίδα «Εμπρός.
Το παιχνίδι των λόμπι που θέ­λουν να αφανίσουν τον πα­ραδοσιακό φούρναρη της γειτονιάς και τον Έλληνα γαλακτο­παραγωγό, παίζει ανερυθρίαστα, πλέον, η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η τελευταία προσφέρει τις υπη­ρεσίες της στην διάθεση του διε­θνούς κεφαλαίου που θέλει να εξο­ντώσει δύο κατηγορίες, την παρα­γωγή και διάθεση άρτου και την πώ­ληση παστεριωμένου γάλακτος.
Πλησιάζει ο καιρός που θα προ­μηθευόμαστε «φρέσκο» ψωμί ή αρ­τοσκευάσματα από ιχθυοπωλεία, κρεοπωλεία ή ακόμη και κάβες, αφού αυτή η δέσμευση περιλαμβά­νεται στο πρώτο πακέτο των προα- παιτούμενων που ψηφίσθηκε τον Αύγουστο.
Όσο για το παστεριωμένο γάλα, η διάρκεια ζωής του οποίου έχει προσδιοριστεί με νόμο της κυβέρνη­σης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ στις 7 ημέρες από 3 ημέρες που ήταν προηγουμένως, απελευθερώνεται πλήρως και μπο­ρεί να μείνει στο ράφι έως και δύο εβδομάδες.
Πρόκειται για μια απόφαση που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέ­τρα των γαλακτοβιομηχάνων του πλούσιου ευρωπαϊκού βορρά, ώστε να προβαίνουν σε αθρόες εισαγω­γές γαλακτοκομικών προϊόντων, σε τιμές υποδεέστερες απ‘ αυτές των Ελλήνων παραγωγών, και πολύ κα­τώτερης ποιότητας.
Λόγω της πολυήμερης παραμο­νής του στα ψυγεία – φορτηγά, το γάλα θα χάνει το μεγαλύτερο μέρος της θρεπτικής αξίας του.Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και με τα παρά- γωγά του.
Όπως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ εντασ­σόμενος κι επίσημα στον αστερισμό των συστημικών κομμάτων, συμμε­ρίζεται την νεοφιλελεύθερη αντίλη­ψη των Σαμαρά – Βενιζέλου ότι πά­νω απ’ όλα προέχει η ωφέλεια των γαλλο-γερμανικών καρτέλ στον το­μέα των τροφίμων και όχι μόνο.
Πρόκειται για στρατηγική που θα οδηγήσει σε περαιτέρω χειραγώγη­ση της ήδη υποβαθμισμένης αγρο­τικής παραγωγής και την καταστρο­φή των ομάδων πληθυσμού που συ­ντηρούνται χάρις στα προϊόντα της ελληνικής γης. Μέσα στις προσεχείς ημέρες, η Γενική Γραμματεία Εμπορίου του υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, όπου πολιτικός προϊ­στάμενος είναι ο «εκατομμυριάκιας» Γιώργος Σταθάκης, θα εξειδικεύσει τις διατάξεις του νομοθετικού εκτρώματος. Σύμφωνα με αυτές, το γάλα και το ψωμί θα περάσουν στους κανόνες διακίνησης και εμπο­ρίας προϊόντων και παροχής υπηρε­σιών (ΔΙΕΠΠΥ), κάτι που ευνοεί πρωτίστως τις γερμανικές εξαγωγικές επιχειρήσεις στους δύο συγκε­κριμένους κλάδους.
Πιο συγκεκριμένα, τους τίτλους «αρτοποιείο» και «αρτοποιός» και «φούρνος», θα μπορούν να τους χρησιμοποιούν όχι μόνο όσοι παρά­γουν ψωμί με την χρήση των πρώ­των υλών του, αλλά και εκείνοι που διαθέτουν και απλά συστήματα έψη­σης του προϊόντος.
Όσο για τους βασικούς υγειονο­μικούς κανόνες, αλλά και την κοινή λογική που λέει ότι είναι αδιανόητο να επιτρέπεται εμπόριο άρτου στην λαϊκή αγορά ή σε πτηνοπωλεία, αυ­τοί καταστρατηγούνται στην πράξη, προς χάριν του κέρδους.
Κανείς από το περιβάλλον του Σταθάκη, για τον οποίον ανώτατοι δικαστικοί αναρωτιούνται πώς δεν κάθισε στο εδώλιο του κατηγορου­μένου παρότι οι καταγγελίες σε βά­ρος του για ατασθαλίες στο Πανεπι­στήμιο Κρήτης όπου υπηρετούσε ήταν απόλυτα τεκμηριωμένες, δεν αναφέρει τι σημαίνει εισαγόμενο ψωμί.
Παράγοντες της ελληνικής αρ­τοποιίας επισήμαναν στο «ΕΜΠΡΟΣ» ότι πρόκειται για κατεψυγμένα «αρτοποιήματα» (έτσι τα βαφτίζουν), που η ποιότητά τους καμιά σχέση δεν έχει με το ψωμί που όλοι γνωρίζουμε και τρώμε.
Πρόκειται, όπως τόνιζαν, για ψω­μί που προέρχεται από κατεψυγμέ- νη ζύμη (bake off) με αποτέλεσμα να έχει απωλέσει όλες τις φυτικές ίνες του, ενώ είναι γεμάτη συντηρητικά και «βελτιωτικά» που θεωρούνται καρκινογόνα.
Παράλληλα, τα συγκεκριμένα σκευάσματα χρησιμοποιούν γενετι­κά τροποποιημένη μαγιά. Οπως παρατηρεί φούρναρης της οδού Αχαρνών, υπάρχει η πιθα­νότητα επιμόλυνσης του ψωμιού που πουλιέται εκτός των αρτοποιεί­ων. «Φανταστείτε», σημείωσε, «να αγοράσετε ψωμί από κρεοπωλείο και το καρβέλι να πρέπει να ζυγι- σθεί ή να το πιάσει στο χέρι του, έστω και με γάντι, ο χασάπης, τι μπορεί να συμβεί».
Ο ίδιος, απευθυνόμενος στον Σταθάκη, του υπενθυμίζει, γιατί ο υπουργός φαίνεται πως το έχει ξε- χάσει τρώγοντας «χρυσό» παντε­σπάνι, ότι «το ψωμί είναι ένα προϊόν που ούτε πλένεται, ούτε βράζεται, ούτε απολυμαίνεται».
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για την επιβολή του πλέον ολοκληρωτι­κού καπιταλισμού, με την ανάλγητη μνημονιακή μορφή του, σε δύο επαγγελματικούς χώρους που προ­σφέρουν στην ελληνική οικονομία, εξασφαλίζοντας παράλληλα φτηνό και κυρίως πολύ καλής ποιότητας ψωμί και γάλα.
Το τέλος τηςπρωτογενούς παραγωγής
Αποδεικνύοντας τον σταθερό αν­θελληνικό προσανατολισμό της, η κυβέρνηση προσπαθεί να πλήξει καίρια τον πρωτογενή τομέα, ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος για την καθολι­κή επιβολή των μονοπωλίων.
Γι’ αυτό και εγκατέλειψε τις εξαγ­γελίες και τους πύρινους πολιτικούς λόγους για ανάγκη της εγχώριας παραγωγής, αφού στην πράξη στους δέκα μήνες που βρίσκεται στην εξουσία, δεν έχει λάβει καμία ουσιαστική μέριμνα για την ενίσχυση του αγροτικο-κτηνοτροφικού κό­σμου. Αντίθετα, υπακούοντας στις νου­θεσίες των δανειστών της προσθέ­τει στις πλάτες του όλο και περισσό­τερα φορολογικά βάρη.
Σύμφωνα με πολλούς καλλιερ­γητές, η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η κατάργηση του «φτηνού» πετρελαίου και η μείωση των κοινοτικών επιχορηγήσεων και κυρίως η έλλειψη προστασίας τους από την ελληνική πολιτεία, τους έχει οδηγήσει στην απόγνωση.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς αδυ­νατούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, αφού το κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς. Αλλά και οι κτηνοτρόφοι αντιμε­τωπίζουν ιδιαίτερο πρόβλημα. Ενώ μέχρι το 2013, το αγελαδινό γάλα όχι μόνο κάλυπτε την ποσό­στωση που είχε επιβληθεί στην χώ­ρα μας από την Ε.Ε. αλλά υπήρχε επιπλέον παραγωγή με αποτέλε­σμα να πληρώνουν πρόστιμο για την επιπλέον ποσότητα, τα τελευ­ταία χρόνια η παραγωγή έχει μειω­θεί κατά 50.000 τόνους. Αλλά και η εγχώρια παραγωγή κρέατος, εξαιτίας της εξοντωτικής φορολόγησης και των capital co­ntrols, εμφανίζεται πλέον σε πολύ μεγάλο βαθμό ελλειμματική.
Μέχρι την δεκαετία του ‘90, το χοιρινό που καταναλωνόταν από τα ελληνικά νοικοκυριά ήταν εγχώριας παραγωγής, ενώ το βοδινό έως και 60% ήταν από ελληνικούς βοσκό­τοπους.
Όλα αντιστράφηκαν στις αρχές του 2000, όταν οι πολυεθνικές αλυ­σίδες σούπερ μάρκετ και οι χονδρέ­μποροι έφεραν ή μάλλον κατέκλυ- σαν την αγορά με εισαγόμενα κρέ­ατα από ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλαν­δία, σε τιμές ιδιαίτερα ανταγωνιστι­κές. Αποτέλεσμα, πολλοί αγελαδοτρόφοι αλλά και εκτροφείς γουρου­νιών να εγκαταλείψουν το επάγγελ­μά τους και να στραφούν προς άλ­λες πιο προσοδοφόρες δραστηριό­τητες.
Πράγματι, την προηγούμενη δε­καετία εγκαταλείφθηκαν χιλιάδες αγροτολιβαδικές εκτάσεις και οι νέ­οι μετανάστευσαν στην Αθήνα ή στα πλησιέστερα αστικά κέντρα, επιλέ­γοντας ένα άλλο τρόπο ζωής απ’ αυτόν της ελληνικής υπαίθρου.
Γ. Α. Φ.