H συνδικαλιστική ελευθερία στις Ένοπλες Δυνάμεις ...

Οι ένοπλες δυνάμεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός δημοκρατικού κράτους και της κοινωνίας των πολιτών. Ως τέτοιο, θα πρέπει να παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον που θα επιτρέπει στο προσωπικό να απολαμβάνει τα αναφαίρετα δικαιώματα και τις ελευθερίες που δικαιούται ως ανθρώπινη υπόσταση. Η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να δεσμεύεται ώστε ως προς το σεβασμό των ανθρωπίνων  δικαιωμάτων και των επιταγών του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Η αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτωντων μελών των Ενόπλων Δυνάμεων στα διάφορα κράτη
Δικαίωμα αναγνωρισμένο με νόμο της ένταξης σε πολιτικό κόμμα, έχουν αναγνωρίσει η Αυστρία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Δανία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Σουηδία, η Ελβετία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι  Ηνωμένες Πολιτείες  Αμερικής. Δεν ισχύει το ίδιο για Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη,  Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Ιρλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρωσία, Σερβία Μαυροβούνιο, Σλοβακία, Σλοβενία, Ισπανία και Ουκρανία.
Ανάλογο δικαίωμα του ‘’εκλέγεσθαι” έχουν αναγνωρίσει η Αυστρία, το Αζερμπαϊτζάν, η Λευκορωσία, το Βέλγιο, η Τσεχία, η Δανία, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γεωργία, η Γερμανία, η Λετονία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Ρωσία, η Σλοβενία, η Σουηδία, η Ελβετία, και η Ουκρανία. Δεν το έχουν αναγνωρίσει σε Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Καναδά, η Κροατία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Πορτογαλία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Σλοβακία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Δικαίωμα στο συνδικαλισμό έχουν τα μέλη των Ε.Δ σε Αυστρία, Βέλγιο, Καναδά, Κροατία, Τσεχία, Δανία, Εσθονία,  Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Γερμανία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρωσία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία, Ουκρανία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Δεν το απολαμβάνουν όμως τα μέλη των Ε.Δ σε Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Λετονία, Σλοβακία, Ισπανία, και Ηνωμένο βασίλειο.
Σε ορισμένες χώρες, ο συνδικαλισμός του στρατιωτικού προσωπικού έχει προβληθεί ως αντίθετος με τη μοναδική φύση της στρατιωτικής ζωής και το ρόλο  στην διατήρηση της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης. Επιπλέον, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των διαφόρων μοντέλων του συνεταιρίζεσθαι, π.χ., επαγγελματικές ενώσεις,  συνδικάτα, ανεπίσημοι πολιτιστικοί σύλλογοι κλπ.
Ως παράδειγμα δίνεται η Στρατιωτική Σουηδική Ένωση Αξιωματικών (S.A.M.O.) η οποία ιδρύθηκε το 1995, μετά τη συγχώνευση των δύο μεγαλύτερων συνδικάτων, του Συλλόγου Σουηδών Αξιωματικών (Svenska Officersförbundet) και της Εθνικής Ένωσης Αξιωματικών (Officerarnas Riksförbund). Αριθμεί 9.500 αξιωματικούς όλων των βαθμών, από ανθυπολοχαγό έως στρατηγό και αντιστοίχους για τους κλάδους των Ε.Δ.
Η S.A.M.O. είναι μέλος της Σουηδικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματικών Ενώσεων και  έχει συνάψει μια σειρά συμφωνιών με τις ένοπλες δυνάμεις σχετικά με θέματα που αφορούν το χρόνο εργασίας, τους εσωτερικούς κανονισμούς, την εκτός στρατού απασχόληση των αξιωματικών, ταξίδια κλπ. Παρά το γεγονός ότι δεν απαγορεύεται από τον νόμο να κηρύξει απεργία, έχει συμφωνηθεί, μέσα από μια συλλογική σύμβαση περιορισμένης χρονικής διάρκειας, να μην χρησιμοποιήσει αυτό το δικαίωμα.
Ως δεύτερο παράδειγμα δίνεται γειτονική μας Βουλγαρία: Η βουλγαρική ‘’Rakowski  League’’ είναι μια ανεξάρτητη επαγγελματική οργάνωση των ενεργών στρατιωτικών και των  οικογενειών τους. Συγκροτήθηκε το 1991, και έχει 10.000 μέλη. Οι κύριοι στόχοι της είναι υπεράσπιση των επαγγελματικών και κοινωνικών συμφερόντων των μελών της και ο επαγγελματισμός των ενόπλων δυνάμεων. Ο Σύνδεσμος έχει δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα στην άσκηση πιέσεων για τη νομοθετική μεταρρύθμιση που οδηγεί στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, και είχε υποστηρίξει ενεργά την ένταξη της Βουλγαρίας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκής Ένωση.
Δικαίωμα αναγνωρισμένο με νόμο στην ελευθερία της έκφρασης έχει αναγνωρισθεί σε Αυστρία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Βέλγιο, Καναδά, Κροατία, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Γερμανία, Ιρλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρωσία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες  Αμερικής. Το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης δεν αναγνωρίζεται επίσημα στο Σύνταγμα του βασιλείου της Ισπανίας.
Συνεπώς, σχεδόν όλα τα συμμετέχοντα κράτη του ΟΑΣΕ αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης για τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων. Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον θέμα είναι η μορφή και η έκταση των περιορισμών που επιβάλλονται.
Μερικά παραδείγματα δίδονται παρακάτω:
Στη Ρωσία, ενώ τα μέλη των Ε.Δ μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου, δεν μπορούν να αποκαλύπτουν κρατικά ή στρατιωτικά μυστικά ή να επικρίνουν τις εντολές του διοικητή.
Στη Λιθουανία, το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης εξαιρεί τις δημόσιες  πολιτικές δηλώσεις που επικρίνουν τα δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα ή κρατικούς θεσμούς (κοινοβούλιο, κυβέρνηση) ή που περιέχουν πολιτικά αιτήματα για τους κρατικούς θεσμούς. Όλες οι ελευθερίες περιορίζονται στο βαθμό που είναι απαραίτητο για τη  διατήρηση της στρατιωτικής τάξης, και στο βαθμό που αυτό είναι συμβατό με την υπηρεσία.
Στην Ελβετία, ωστόσο, οι περιορισμοί λειτουργούν σύμφωνα με τον τρόπο έκφρασης: Τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων απαγορεύεται να κάνουν πολιτικές δηλώσεις, ενώ φέρουν τη στολή.
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι οι περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια, τη στρατιωτική πειθαρχία, ή την τήρηση του στρατιωτικού απορρήτου.
Η αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτων των μελών των Ενόπλων Δυνάμεων στη χώρα μας
Με το άρθρο 23 του ισχύοντος Συντάγματος καθιερώνεται η συνδικαλιστική ελευθερία για όλους τους Έλληνες.
Με την απόφαση 3/2012 της ολομέλειας του Αρείου Πάγου, αναγνωρίζεται στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων το δικαίωμα να συστήσει σωματείο, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα (άρθρο 12 παρ.1) και οι Διεθνείς Συμβάσεις που επικύρωσε η χώρα, χωρίς το ειδικό δικαίωμα στην απεργία (κατά την ερμηνεία του άρθρου 23 παρ. 2β).
Η άμυνα δεν κινδυνεύει από τους συνδικαλιστές. Κινδυνεύει από τους οικείους Υπουργούς της που δεν είχαν-και δεν έχουν αρθεί στο ύψος των καθηκόντων τους.






















http://espekm.gr/home/?p=1586