«Τοποθέτηση Θοδωρή Δρίτσα στη Βουλή, σχετικά με Υπουργικές τροπολογίες για τα Υποβρύχια και τη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων»....

                                       ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Πέμπτη 11 Απριλίου, κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για τα υδατοδρόμια, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ A΄ Πειραιά & Νησιών Θοδωρής Δρίτσας, σχετικά με τις Υπουργικές τροπολογίες για τα Υποβρύχια και τη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, τοποθετήθηκε ως ακολούθως:

«Παρά το γεγονός ότι η εκλογική μάχη για το Δήμο Πειραιά εντείνεται και εγώ ως υποψήφιος είμαι παρών εκεί, θεωρώ υποχρέωσή μου σήμερα να τοποθετηθώ τόσο εξαιτίας της πολύχρονης ενασχόλησής μου με τα θέματα της άμυνας και της ναυτιλίας και ειδικά με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια, όσο και γιατί η υπόθεση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και των υποβρυχίων δεν αφορά στενά την άμυνα μόνο, που είναι καίριας σημασίας ζήτημα, αλλά ολόκληρη τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, ολόκληρη την παραγωγική βάση του Πειραιά και της ευρύτερης περιοχής.

Ως εκ τούτου, πρέπει να επισημάνουμε από την αρχή ότι μία περιπέτεια, μια τραγωδία δεκατεσσάρων ετών -δώδεκα είπε ο κύριος Υπουργός- αλλά και στην τελική της φάση από το 2010, με τη συμφωνία ΕΝΑΕ - ελληνικού δημοσίου, που κυρώθηκε με το ν. 3885, το να οδηγηθεί στη λύση, όπως ισχυρίζεται ο κύριος Υπουργός και η Κυβέρνηση σήμερα, τουλάχιστον ως προς τα υποβρύχια, μέσα από μια τέτοια σύντομη διαδικασία, είναι αναντίστοιχο.

Θα έπρεπε να περάσει από την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων -ήταν υποχρεωτικό κιόλας- θα έπρεπε να περάσει από διαδικασίες της Βουλής και να μην ενταχθεί ως τροπολογία σε ένα άσχετο νομοσχέδιο και με την πίεση του χρόνου.

Θέλω, πριν απ’ όλα, να τονίσω ότι αυτή η τροπολογία αφήνει μετέωρα μια σειρά προαπαιτούμενα για την υλοποίησή της. Και, βέβαια, ο Υπουργός βεβαιώνει ότι όλα αυτά είναι ρυθμισμένα. Όμως, η Βουλή δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στη διαβεβαίωση του κυρίου Υπουργού.

Είναι αναγκαία κείμενα -όπως η συμφωνία με τα ΕΝΑΕ- για την υλοποίηση αυτής της τροπολογίας, η συμφωνία με τη HDW, την ThyssenKrupp και τη SIEMENS, που είναι οι υπεργολάβοι για την υλοποίηση αυτής της συμφωνίας, η συμφωνία με τους εργαζόμενους. Και προς αυτή την κατεύθυνση πολλά ακόμα έγγραφα θα έπρεπε να διαθέτει το Ελληνικό Κοινοβούλιο, για να μπορεί πραγματικά να σχηματίσει έγκυρη γνώμη και να ψηφίσει μια τέτοια τροπολογία.

Εμείς, από την 1η Απριλίου είχαμε καταθέσει Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων. Δεν θα περιγράψω ποια έγγραφα ζητούσαμε. Θα τα καταθέσω για τα Πρακτικά για μια ακόμα φορά. Επίσης, θα καταθέσω για τα Πρακτικά την ανακοίνωσή μας από 15/3/2014, την ανακοίνωσή μας από 16/3/2014, αλλά και την ανακοίνωση στις 23/3/2014. Τα καταθέτω όλα αυτά για τα Πρακτικά, γιατί θεωρώ ότι είναι χρήσιμα ντοκουμέντα για να τεκμηριωθεί και η δική μας άποψη, αλλά και για τις διαδικασίες του μέλλοντος -εικάζω όχι του πολύ μακρινού μέλλοντος- ώστε να αξιολογηθούν τα πράγματα.

Διότι εμείς τι θέλουμε εδώ; Και είμαι βέβαιος ότι το θέλει όλο το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον, το θέλει και το διεκδικεί χρόνια τώρα σταθερά. Θέλουμε τα υποβρύχια πολύ σύντομα να ενταχθούν στο δυναμικό του Πολεμικού Ναυτικού. Θέλουμε να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας και να κατοχυρωθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Θέλουμε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά να λειτουργήσουν και να είναι πραγματικά η ναυαρχίδα της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας της χώρας μας, που έχει καταρρεύσει για πολλούς και άλλους λόγους, αλλά και για το λόγο ότι έχουν καταρρεύσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που είναι η ναυαρχίδα. Και θέλουμε και την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Θέλουμε πολλά; Όχι. Αυτά απαιτεί ο ελληνικός λαός. Το ελληνικό Κοινοβούλιο πρέπει σε αυτά να είναι ευθυγραμμισμένο.

Είχαμε επί σειρά ετών, κύριε Υπουργέ, Υπουργούς που να λένε: «Είμαστε στριμωγμένοι. Το ελληνικό δημόσιο είναι με την πλάτη στον τοίχο εξαιτίας της αρχικής σύμβασης.». Και επικαλούμενοι αυτό να οδηγούνται πάντα σε «ρεαλιστικές αντιμετωπίσεις». Αντιλαμβανόμαστε το ρεαλισμό. Δεν είμαστε έξω από τον όποιο ρεαλισμό. Όμως, αυτός ο ρεαλισμός βήμα-βήμα μας έφερε στο να μη μπορεί να επιλυθεί και αντίθετα να επιδεινώνονται τα πράγματα. Ελπίζω ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και τώρα.

Τι συμβαίνει όμως; Δικαιώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ που έκανε την πρόταση για την εξεταστική επιτροπή. Είχαμε έναν πυρήνα σε αυτή την πρόταση, ότι τα ΕΝΑΕ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με αυτή την διεύθυνση, του κ. Σάφα, είναι «φάντασμα», δεν είναι πραγματική παραγωγική μονάδα, δεν έχουν τεχνογνωσία να στηρίξουν. Και από πίσω, για να καλυφθούν οι ευθύνες τους, ο ν. 3885 του κ. Βενιζέλου έδιωχνε προς τα πίσω τη SIEMENS, τη HDW, την ThyssenKrupp. Ένας αχυράνθρωπος, ο Σάφα, ήταν μπρος, η ΕΝΑΕ, χωρίς καμιά δυνατότητα να εγγυηθεί, ούτε με το κεφάλαιο που είχε, ούτε με την τεχνογνωσία, ούτε με τις υποδομές. Να εγγυηθεί τι; Τίποτα!

Και τώρα έρχεται αυτή η τροπολογία και για να αναλάβει το Πολεμικό Ναυτικό να προχωρήσει αυτές τις διαδικασίες, πρέπει να συνάψει συμφωνία με τους αναγκαίους υπεργολάβους, που είναι αυτοί οι τρείς, η SIEMENS, η ThyssenKrupp και στην HDW, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι στα δικαστήρια.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Η SIEMENS όχι.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Δεν είναι; Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άλλοι, κύριε Υπουργέ.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Είναι η HDW.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Η HDW είναι. Η SIEMENS δεν είναι;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Όχι.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Πώς θα ολοκληρωθούν τα ηλεκτρονικά συστήματα;

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Πάντως, δεν είναι.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Εν πάση περιπτώσει, θα έπρεπε η Βουλή να τα ξέρει όλα αυτά.

Έρχεται, λοιπόν, η τροπολογία στην παράγραφο 1 και επικαλούμενη μια κυριότητα του ελληνικού δημοσίου που δεν είναι κατοχυρωμένη πουθενά -μόνο στον «Ωκεανό» έχει το ελληνικό δημόσιο κατά 100% κυριότητα, για τα άλλα τρία έχουμε ποσοστά κυριότητας- επικαλούμενη τη νομή και κατοχή, αναθέτει το έργο στο Πολεμικό Ναυτικό.

Εν συνεχεία, οι εργασίες ολοκλήρωσης των υποβρυχίων θα εκτελεστούν στο χώρο των ΕΝΑΕ με τους αναγκαίους υπεργολάβους -το οποίο σχολίασα αυτό-άνευ ουδενός ανταλλάγματος.

Το Πολεμικό Ναυτικό, σε σχέση με τους εργαζόμενους, θα καταβάλει μηνιαίες αμοιβές που θα συμφωνηθούν με κάθε εργαζόμενο, πλέον την αναλογούσα αμοιβή - ασφαλιστική εισφορά, ως αποζημίωσή του για τις υπηρεσίες που θα παρασχεθούν. Αυτό σημαίνει ότι συλλογικές συμβάσεις που κατοχυρώνουν τους εργαζόμενους αγνοούνται, παύουν να ισχύουν στην πραγματικότητα -ισχύουν οιονεί, αλλά δεν ισχύουν στην πράξη- και μετατρέπονται σε συμβασιούχους ιδιωτικού δικαίου. Αυτό τι εξασφάλιση των εργαζομένων περιέχει; Και όταν λέτε «όλων», εννοείτε και τους εργαζόμενους του τροχαίου υλικού, τους πάντες;

Λέει, όμως, μετά, «…οι πληρωμές για την ολοκλήρωση των εργασιών από την έναρξη ισχύος του παρόντος σύμφωνα με την ισχύουσα ελεγκτική νομοθεσία και μέχρι ύψους 75,5 εκατομμυρίων ευρώ, που είναι ήδη εγγεγραμμένα.». Εσείς ελπίζετε ότι το κόστος θα είναι μικρότερο. Όμως, το Γενικό Λογιστήριο και η Εισηγητική Έκθεση αναφέρουν ότι εάν υπερβεί το κόστος, θα το επιβαρυνθεί το ελληνικό δημόσιο. 

Εδώ, όμως, σύμφωνα με το νόμο, θα πληρώσει μέχρι το ύψος των 75 εκατομμυρίων, που είναι εγγεγραμμένο. Δηλαδή, εάν πάμε πάνω από 75,5 εκατομμύρια θα σταματήσουν τα υποβρύχια να κατασκευάζονται; Ο νόμος αυτό λέει έτσι όπως το έχετε διατυπώσει.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Πάντως, εάν με ρωτούσατε τι θα γίνει, εάν ξοδέψουμε λιγότερα…

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Εδώ έχουμε και το πρόσθετο, ότι καταργούνται οι δεσμεύσεις των αναδόχων σε περίπτωση αστοχιών. Εάν για κάποιο λόγο αποδειχθεί ότι έχουμε κάποιες αστοχίες στο έργο -για παράδειγμα η περίπτωση του «Παπανικολή»- όλη την ευθύνη αποκατάστασης των αστοχιών δεν την αναλαμβάνουν οι ανάδοχοι, αλλά το ελληνικό κράτος και το Πολεμικό Ναυτικό, που σημαίνει νέο κόστος και νέος χρόνος.

Τελειώνω -γιατί είναι πάρα πολλά τα ζητήματα και είναι κρίμα που δεν μπορούν να συζητηθούν σε μια επιτροπή σοβαρά και κανονικά, όπως αντιστοιχεί στην τεράστιας σημασίας αυτή υπόθεση- με τα προκαταβληθέντα. Με το ν. 3885 και την εφαρμογή του και επί Υπουργίας κ. Βενιζέλου, καταβλήθηκαν 103 εκατομμύρια για υλικά, τα οποία δεν παρελήφθησαν ποτέ και άλλα 235 εκατομμύρια ως προκαταβολή για τα δύο επόμενα υποβρύχια, που τελικά από ό,τι φαίνεται -δεν αναφέρεται τίποτα στην τροπολογία σας- δεν θα κατασκευαστούν.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Δεν το έχουμε πει.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Δεν το έχετε πει. Δεν ξέρω τι λέει το Πολεμικό Ναυτικό. Είναι εδώ ο Αρχηγός. Εδώ, όμως, δεν αποσαφηνίζεται. Αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο να το ξέρουν η Βουλή και η Επιτροπή.

Εν πάση περιπτώσει, ή θα συμψηφιστούν για την εκτέλεση των δύο επόμενων υποβρυχίων –που δεν νομίζω, δεν το λέτε- ή θα καταλογιστούν, όπως λέτε.

Θα καταλογιστούν πού; Σ’ έναν Σάφα –το είπε ο κ. Βαρεμένος- που έχει είκοσι πέντε χιλιάδες κεφάλαιο; Και πότε; Μ’ αυτό τον τρόπο, μήπως πρέπει να καταλογιστούν και σ’ αυτούς που τα κατέβαλαν, κύριε Υπουργέ, και όχι μόνο σ’ αυτούς που τα εισέπραξαν; Εάν είναι πράγματι αχρεωστήτως καταβληθέντα, υπάρχουν δύο υπεύθυνοι, όχι μόνο ένας, αυτός που τα πήρε, αλλά και αυτός που τα έδωσε. Αντιλαμβάνεστε ότι τα κενά είναι πάρα πολλά ακόμα.

Κυρία Πρόεδρε, θα σταματήσω εδώ. Σέβομαι το χρόνο και των συναδέλφων και της διαδικασίας. Σας βεβαιώνω ότι είπα το πολύ τα μισά απ’ όσα έπρεπε και θα μπορούσα να πω από συγκεκριμένα στοιχεία και όχι από αόριστες τοποθετήσεις. Πρέπει το θέμα να έλθει στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, κύριε Υπουργέ, έστω και εκ των υστέρων.

Δεν μπορεί η Βουλή να μείνει χωρίς γνώμη για όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα. Η σύσκεψη που οργανώσατε στο Υπουργείο δεν ήταν σύσκεψη έκφρασης γνώμης. Ήταν σύσκεψη απλά ενημέρωσης. Επομένως, εκκρεμεί αυτή η διαδικασία.

Σας ευχαριστώ πολύ».

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Δευτερολογία για τη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων

«Πολύ σύντομα, ένα σχόλιο αναφορικά με την τροπολογία για τα υποβρύχια και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Στην πρωτολογία μου, εξέθεσα όλα τα επιχειρήματα. Δεν συναινούμε ούτε και στη διαδικασία για αυτήν την τροπολογία. Αντίθετα, θα έπρεπε να συζητηθεί εν εκτάσει. Δεν είναι καθόλου σωστό, αυτό που επιχειρήθηκε εν συνεχεία να εμφανιστεί, ότι αυτή η τροπολογία εγγυάται τα προαπαιτούμενα. Τα προαπαιτούμενα, είναι όρος για να μπορεί η Βουλή να αποφασίσει επ’ αυτής της τροπολογίας.

Αντίθετα, έχουμε ένα άνοιγμα στην απαλλαγή ή στον εξωραϊσμό των ευθυνών για τον ν.3885/2010 και για την εφαρμογή του και για όλα όσα συνοδεύουν αυτή τη σκανδαλώδη διαδικασία.

Ξαφνικά, αιφνιδίως τα κυβερνητικά έδρανα γέμισαν.

Τί ακούσαμε για την Υπουργική τροπολογία 1399 με ειδικό αριθμό 185; Ενώ είχαμε μια αξιοπρεπή και κοινοβουλευτικά έγκυρη και έντιμη στάση από το νέο Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Ταγαρά, ο οποίος έδωσε μαθήματα με τη δήλωσή του -γιατί έτσι έπρεπε να γίνει- ακούσαμε τον κ. Στουρνάρα να λέει, ότι ήταν λάθος του κ. Ταγαρά.

Όχι, ήταν πολύ σωστή η στάση του κ. Ταγαρά, έγκυρη, έντιμη και απολύτως σωστή! Τώρα, πώς εσείς, κύριε Στουρνάρα, αποφασίζετε ότι είναι λάθος; Αυτό είναι μια ιδιοτυπία. Γιατί; Επειδή την υπογράφετε εσείς;

Προχωρώ, όμως, σε αυτή την τροπολογία. Ήρθε ο κ. Βαρβιτσιώτης, μίλησε και έφυγε. Η παράγραφος 3 αυτής της τροπολογίας, αναφέρεται στη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων. Μας είπε ο κ. Βαρβιτσιώτης, ότι ενισχύει τις θεσμικές θωρακίσεις. Αντιθέτως, περί φύλλου συκής πρόκειται.

Επιχειρείτε να πωληθεί το λιμάνι του Πειραιά. Δεν θα μπορέσετε τελικά να το πουλήσετε. Θα φύγετε πριν το καταφέρετε. Όλος ο Πειραιάς, είναι αντίθετος. Δεν υπάρχει κανένας φορέας στον Πειραιά, που να συμφωνεί. Παρανόμως, με παραπλάνηση της Βουλής, το ΤΑΙΠΕΔ προχωρά στην πώληση του λιμανιού του Πειραιά.

Και έρχεται στο πολυνομοσχέδιο, με τις απαράδεκτες έκτακτες διαδικασίες, να θεσμοθετηθεί η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων. Μα, η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων, είναι ένας θεσμός τεράστιας σημασίας, για κάθε λιμάνι. Εδώ όμως υπάρχει προχειρότητα, αλλά και το επείγον, ακριβώς για να ξεπουλήσετε το λιμάνι. Και επειδή δεν έχετε νομιμοποίηση και δεν μπορείτε να βρείτε, κάθε μέρα συναντάτε εμπόδια και έρχεστε με μια τροπολογία τέτοιου τύπου, να τα καλύψετε.

Και τί λέτε; Γιατί υπάρχει Οργανισμός Λιμένων. Ο ΟΛΠ, δεν είναι μόνο ανώνυμη εταιρία, εισηγμένη στο χρηματιστήριο, είναι και Οργανισμός Λιμένων. Όταν πουλήσετε τις μετοχές του, λοιπόν, τί θα πουλήσετε; Το πεδίο που ασκεί τις αρμοδιότητές του ως οιονεί αρχή λιμένος;

Και έρχεστε τώρα, να φτιάξετε μια γενική Αρχή Λιμένων για όλα τα λιμάνια της Ελλάδας, χωρίς καμία δυνατότητα πραγματικά να ελέγχει. Η θωράκιση, το φύλλο συκής για να τρέξετε να πουλήσετε, τί είναι; Το να δώσετε κάποιες αρμοδιότητες, τις οποίες, όμως, δεν περιγράφετε.

Έρχεται τροπολογία της τροπολογίας, όπου θα καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα οι ακριβείς ρυθμιστικές αποφάσεις, για την έκδοση των οποίων είναι αρμόδια η ΡΑΛ. Τι ωραία! Ελληνικό Κοινοβούλιο, ελληνική δημοκρατία. Άψογα! Και έχει λάθος ο κ. Ταγαράς, κύριε Στουρνάρα;

Τροπολογία της τροπολογίας. Και τί κάνετε μετά; Αντί για δυο χρόνια που είχατε ψηφίσει τα μέλη της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένος, το κάνετε πενταετία. Το μόνο που ξεχάσατε, είναι να φέρετε -να έρθει ο κ. Βαρβιτσιώτης να φέρει- τροπολογία που να τους απαλλάσσει από τις ποινικές, τις αστικές και όλες τις άλλες ευθύνες, όπως κάνετε με όλα τα άλλα. Είναι δυνατόν, η λιμενική βιομηχανία της χώρας να στηριχθεί σε αυτές τις αθλιότητες, τις προχειρότητες, τους εξαναγκασμούς;

Κύριε Πρόεδρε, μη δεχτείτε αυτή την τροπολογία. Δεν προλαβαίνω να μπω στα υπόλοιπα άρθρα, αλλά είναι πραγματικά πρόκληση αντιδημοκρατικής νοοτροπίας, προχειρότητας και ιδιοτέλειας.»

Το Γραφείο Τύπου

11/04/2014