Το… απόστημα έσπασε και παρά το ότι κανείς στ’ αλήθεια δεν εξεπλάγη, το πύον που έκρυβε και συνεχίζει να κρύβει μέσα του προκαλεί. Παρότι τίποτα επισήμως -επί του παρόντος τουλάχιστον- δεν αποδεικνύεται, πέραν του πακτωλού εκατομμυρίων που έκαναν φτερά, η χρονική σύμπτωση προσώπων και λοβιτούρας είναι δηλωτική και απολύτως κατατοπιστική του ποιος έβαλε με τις χούφτες το χέρι στο μέλι και ποιος απήλαυσε για χρόνια τις ευεργετικές του ιδιότητες…
Τα έργα και οι ημέρες Παπανδρέου στο Υπουργείο Εξωτερικών, ακολούθησαν πλήθος αρνητικών σχολίων που δεν σχετίζονταν κατ’ ανάγκη με εσωκομματικές τριβές και ισορροπίες που τα συντηρούσαν ή τα προέβαλαν, όπως είχε εκτιμηθεί πως συνέβη με την περίπτωση του σημερινού Πρωθυπουργού, όταν επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, διατηρούσε τον συγκεκριμένο θώκο. Τότε μιλούσαν για διασπορά δεκάδων ή και εκατοντάδων εκατομμυρίων από τα μυστικά κονδύλια. Δεν αποδείχθηκε τίποτα, είτε γιατί πράγματι δεν υπήρξε εμπλοκή του κ.Σαμαρά, είτε γιατί αυτή δεν κατέστη δυνατόν να επιβεβαιωθεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όπως και τώρα με την περίπτωση του άλλοτε συμφοιτητή του, τα λεφτουδάκια πέταξαν και ήταν, τηρουμένων των αναλογιών εξίσου πολλά…
Το αν ο Παπανδρέου που αύριο, πληροφορούμαστε, προτίθεται να μας ενημερώσει με σηκωμένο το φρύδι για το τι η Ελλάδα πρέπει να πράξει στην μετά Μνημονίου εποχή -ναι, από εκείνο που ο ίδιος μας έβαλε- θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις ευθύνες του, πολιτικές ή ποινικές, μένει να διαπιστωθεί. Αυτό που είναι απολύτως βέβαιο είναι πως γνώριζε, αν δεν ευλόγησε κιόλας, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψει και ο πλέον καλοπροαίρετος… Ίδωμεν.
Το σίγουρο είναι ότι μετά τα Ίμια, η Ελλάδα βίωσε ένα απίστευτο ληστρικό σοκ. Με αφορμή ή όχημα τον εξ Ανατολών κίνδυνο, βγήκαν για τα καλά τα κουτάλια τόσο σε επίπεδο Υπουργείου Εξωτερικών, όσο και σε εκείνο του Υπουργείου Άμυνας. Ακολούθησε το σοκ του Μνημονίου και τώρα που ομολογήθηκε επιτέλους ότι το ελληνικό υπέδαφος κρύβει θησαυρούς, φθάσαμε και στο Κυπριακό. Στο δεύτερο κατ’ ουσίαν σχέδιο Ανάν, κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των αμερικανικών επιδιώξεων που όλως τυχαίως εξυπηρετούν πλήρως την Τουρκία. Μοιάζει “συνομοσιολογική” η προσέγγιση, αλλά δεν είναι. Είναι τόσο πραγματική, όσο και οι αλήθειες που όλοι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, σε ό,τι απέμεινε, σε ό,τι αφέθηκε όρθιο.
Τα ονόματα που -δικαίως- ακούγονται και μονοπωλούν δι’ ολίγον, δεν είναι παρά το όχημα. Αλλού είναι η ιστορία… Όχι πως δεν πρέπει να αποδοθούν εκεί που προφανέστατα υπάρχουν ευθύνες. Αλλά δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται πολύ περισσότερα να γίνουν από το να ξεβολευτεί ο Ρόντος ή όποιος άλλος…
Ας μην ξεχνιόμαστε.
http://armynews.gr/?p=16253
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.