«Μαλώματα, καβγάδες;.....καιρός να τους σταματήσουμε.»...

ΒΑΙΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ.

Οι ανθρώπινες σχέσεις και το ατέλειωτο τούνελ που τις ακολουθεί έχει και τα ξέφωτά του και τις ατέλειωτες στροφές, μα πάντα στο τέλος έχει έναν προορισμό ίσως και πολλούς. Σε όλες τις ηλικίες παρατηρούνται ζητήματα, όταν δύο, και πόσο μάλιστα περισσότεροι άνθρωποι, καλούνται να συνυπάρξουν. Φωνές, σκουντήγματα, κλάματα και όλο το σκηνικό των καυγάδων είναι υπαρκτό από τα πολύ μικρά παιδιά μέχρι και τα άτομα τις τρίτης ηλικία. Είναι η άσχημη κατάσταση όπου οι άνθρωποι για πολλές αιτίες δεν μπορούν να διαχειριστούν προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε σχέση με τρίτους. Μαλώματα, καυγάδες, τσακωμοί είναι κάποιες από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε προκειμένου να αναφερθούμε στις άσχημες αυτές καταστάσεις. Συνήθως δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από έναν καβγά, όταν ξεκινήσει, παρασυρόμαστε και συμπεριφερόμαστε με άσχημους τρόπους, χωρίς σταμάτημα. Μα είναι εθισμός ένα μάλωμα; Έχουμε νιώσει ουκ ολίγες φορές το αίμα μας να ανεβαίνει στο κεφάλι, τα χέρια μας να τρέμουν, όπως και τα πόδια μας, το μυαλό μας να το τραβάει και από τις δύο πλευρές δυνατά μια αόρατη κλωστή και να βλέπουμε τον αντίπαλό μας σαν ένα σάκο του μποξ που πρέπει να ξεσκίσουμε. Παράλληλα, αντικρίζουμε τον εαυτό μας να χειρονομεί, να βωμολοχεί , να απειλεί χωρίς να το έχουμε σκοπό, και δεν μας αναγνωρίζουμε. Αντιδράμε όσο πιο άσχημα μάθαμε στη ζωή μας, σε μία πρόκληση μαλώματος είτε άδικα είτε δίκαια. Και αυτό που αισθανόμαστε είναι συνήθως πως όλο αυτό συμβαίνει αδίκως. Κάπως έτσι είναι το ψυχολογικό προφίλ μας, όταν εμπλεκόμαστε σε καβγάδες.

Σε κανέναν μας δεν αρέσει να εμπλέκεται σε άσχημες καταστάσεις. Πολλές φορές δεν το προκαλούμε καθόλου, άλλοτε πάλι θεωρούμε πως δεν το προκαλούμε και κάποτε το προκαλούμε για να βρούμε το δίκαιό μας. Υπάρχουν τρόποι να το ξεπεράσουμε, και αυτό ξεκινάει από το να δούμε τον καβγά, μόνο από την δική μας πλευρά. Σε σχέση με το άλλο ή τα άλλα άτομα, ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να έχουμε καμία απαίτηση, διότι και να έχουμε δεν υπάρχει περίπτωση να ρυθμίσουμε τη σκέψη, το συναίσθημα και την στάση του. Εφόσον μπορούμε όλα τα προηγούμενα να τα ελέγξουμε στον εαυτό μας, αυτό και θα κάνουμε. • Εάν μας έμπλεξαν σε ένα καβγά άδικα, ακούμε με προσοχή αυτά που μας λένε. Ακόμη και εάν ο τρόπος τους είναι άσχημος και απότομος, είναι χρήσιμο να ακούσουμε τι πραγματικά θέλουν να μας πούνε πίσω από τις βρισιές ή τις λέξεις που χρησιμοποιούν. Αν κάποια στιγμή τελειώσουν, μπορούμε να ξεκινήσουμε με μία φράση κλειδί του τύπου «Καταλαβαίνω πως είσαι θυμωμένος…». «Αισθάνομαι πως τώρα βρίσκεσαι σε άσχημη κατάσταση…». Αυτές οι φράσεις χαλαρώνουν το άλλο άτομο, καθώς αντί για εχθρό ,βρίσκει κάποιον που τον κατανοεί. Κατόπιν μπορούμε να θέσουμε την άποψή μας για το θέμα, όσο πιο ήρεμα μπορούμε. • Προσπαθούμε να μην πάρουμε προσωπικά τις άσχημες βωμολοχίες και να μην παρασυρθούμε στο κυκεώνα των βρισιών. Δεν θα βγάλει πουθενά. Ο στόχος τους είναι να μας μειώσουν, και αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Οπότε όσο πιο ψύχραιμα προσπαθούμε να μην τις ακούμε. Είναι μεγάλο κέρδος να μην αρχίσουμε το άκαρπο αγώνα των κατηγοριών. • Μετράμε τις λέξεις μας. Σε περιπτώσεις που το μυαλό λειτουργεί με ένταση καλύτερα να σιωπούμε. Εάν αδίκως μας δημιουργούν πρόβλημα, δεν αποδεχόμαστε την κατηγορία. Το ότι δεν αποδεχόμαστε την κατηγορία, δεν σημαίνει πως πρέπει να πούμε όλα τα αρνητικά του ανθρώπου που μας κατηγορεί. Δεν πρέπει να συμμετάσχουμε στον καβγά. Σίγουρα όταν κοπάσει η ένταση, θα είναι πολύ θετικά τα πράγματα για εσάς. Το άλλο άτομο θα αισθανθεί την αδυναμία του να σας μειώσει και θα έχει ενοχές και τύψεις. Ιδιαίτερα οι τύψεις πως εσείς φανήκατε πιο δυνατοί και δεν τον ακολουθήσατε στο παραλήρημα. • Υπάρχει και η λύση, να θέσετε την άποψή σας και κατόπιν να αναφέρεται απλά, πως λόγο έντασης θα αποχωρήσετε και όταν θα είναι όλοι πιο ήρεμοι θα μπορέσετε να λύσετε το ζήτημα σωστά και πολιτισμένα. Να στηρίξετε την απόφασή σας ότι και να σας απαντήσουν. • Δεν πρέπει να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λόγια και τα ίδια γεγονότα, ούτε φυσικά τους ίδιους χαρακτηρισμούς. Το να λέμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα δεν φέρνει λύση. Εάν δεν έφερε λύση από την πρώτη φορά, δεν θα φέρει τις επόμενες. Μάλιστα θα υπενθυμίσει τα συναισθήματα και σε ποιο έντονο βαθμό. • Καλό θα είναι να προσπαθήσετε από μέσα σας να ηρεμείτε τον εαυτό σας. Εάν ένα συμβάν σαν εμφανίστηκε απροσδόκητα, σίγουρα δεν είστε σε θέση να κατανοήσετε πλήρως τι συμβαίνει. Ηρεμήστε, δεν είναι η ώρα να σκεφτείτε και μάλιστα να απαντήσετε. • Εάν θεωρείτε πως σχετικά με το συμβάν έχετε ευθύνες, το να ζητήσετε συγνώμη είναι δείγμα καλλιεργημένου ανθρώπου. Η ταπεινότητα δεν μειώνει παρά ανεβάζει την ποιότητα του ανθρώπου και λύνει εύκολα τα προβλήματα. Φυσικά μετά το συγνώμη, και την έμπρακτη μη επανάληψη του άσχημου γεγονότος, επίσης, δεν μένουμε στον ίδιο χώρο. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε το παραλήρημα κανενός. Αυτό είναι σεβασμός στον εαυτό μας. Όταν θα αντιμετωπίσετε έναν καβγά με ειρηνικό τρόπο, θα δείτε τον εαυτό σας πιο δυνατό και ανεβασμένο ποιοτικά. Η αίσθηση πως καταφέρνω να συγκρατώ τα ζωώδη μου ένστικτα , θα σας κάνει πιο ουσιαστικά ευτυχείς. Αυτή είναι η εξέλιξη του ανθρώπου.