Δημοσκοπικός κατήφορος των κυβερνητικών εταίρων
Η αγωνία για την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ κυριαρχεί στο Μέγαρο Μαξίμου που τρέμει στην ιδέα της διάλυσης του, αλλά και των ανεξέλεγκτων αντιδράσεων που μπορεί να οδηγήσουν οι αρνητικές δημοσκοπικές επιδόσεις του, τον Βαγγέλη Βενιζέλο.
Όλο και πυκνώνουν οι εισηγήσεις προς τον Αντώνη Σαμαρά για τη μετεξέλιξη της ΝΔ σε μια προσπάθεια να κυριαρχήσει στο χώρο του κέντρου, που πέρα από ιδεολογικό περιεχόμενο θα προφέρει στέγη στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που μπροστά στο ενδεχόμενο εκλογικού ναυαγίου αναζητούν σανίδα σωτηρίας. Και αυτό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος μετακινηθούν προς το κόμμα του Αντρέα Λοβέρδου ή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το πιο ανησυχητικό για το Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι εκτός από συνεχή φθορά του ΠΑΣΟΚ, την κάτω βόλτα πήρε και η ΔΗΜΑΡ δημιουργώντας ρωγμές στην πολιτική εικόνα της τρικομματικής κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ από 12,28 στις εκλογές έσπασε το ψυχολογικό όριο το 5%, ενώ η ΔΗΜΑΡ από 6,25 βλέπει με τρόμο μπροστά στο ποσοστό της τον αριθμό 3-από 3,5 έως 3,8- κάτι που σημαίνει ότι θα δώσει μάχη για να μπει στη βουλή.
Το γεγονός είναι πως το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ φυλλοροούν και σύντομα θα βρεθούν προ της πίεσης στελεχών τους που θα λάβουν εκρηκτικό χαρακτήρα.
Περίπτωση να ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ δεν υφίσταται καθώς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος χωρίς στρατηγική έχει εγκλωβιστεί στην στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά, αυτός ο μονόδρομος έχει μόνο οφέλη για τη ΝΔ σε οποιαδήποτε εξέλιξη της κρίσης για τη χώρα. Αν τα οικονομικά δεδομένα δεν αλλάξουν σύντομα και δεν παρουσιαστούν απτά αποτελέσματα στην ανεργία και στην ανάπτυξη, το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ πιθανό να παλέψει για την είσοδο του στη Βουλή, ενώ σε αντίθετο σενάριο όλα τα κέρδη θα τα πιστωθεί ο Αντώνης Σαμαράς.
Η ΔΗΜΑΡ, που σχεδιάστηκε να απορροφήσει και να εντάξει στο δυναμικό της στελέχη από το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει να μπορεί να ανταποκριθεί, μάλιστα έχει αρχίσει να χάνει και δικά της που κατευθύνονται είτε σε αυτόνομή δράση είτε συζητούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Βενιζέλος εκτός ελέγχου…
Στη γωνία και χωρίς συμμάχους βρίσκεται ο Βαγγέλης Βενιζέλος, και όπως ο «σκαντζόχοιρος», τυλίχτηκε και άρχισε να πετάει αγκάθια προς όλες τις κατευθύνσεις.
Από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος του επιτέθηκε στη ΝΔ, στη Δεξιά, στον Σαμαρά, στην Δημοκρατική Αριστερά, στους πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ που θέλουν να κάνουν κόμμα, στη Χρυσή Αυγή και σε όποιον άλλον είχε εύκαιρο εκείνη τη στιγμή.
Μάλιστα σήμερα στη σύσκεψη στων αρχηγών , θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι με αυτούς που χθες έβριζε, υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση; Θα επιχειρήσει, μάλιστα, να βγει νικητής για τον αντιρατσιστικό νόμο αλλά και θα θέσει τη συνολική λειτουργία της κυβέρνησης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει ο Αντώνης Σαμαράς, που αν δεν είχε αναλάβει την προεκλογική καμπάνια της Μέρκελ, δηλαδή να παίζει το ρόλο του «success story» ώστε να χρησιμοποιηθεί ως το πετυχημένο μοντέλο, θα πήγαίνε σε εκλογές. Χωρίς καμία αμφιβολία η περίοδος αυτή είναι η καλύτερη, με εγκωμιαστικά δημοσιεύματα, θετικές αξιολογήσεις από τους ξένους οίκους, ταξίδια και επαφές και το σημαντικότερο τη δημιουργία προσδοκίας ότι κάτι αλλάζει.
Μάλιστα ενώ δεν μπορεί να προσφύγει στις κάλπες μέχρι τις Γερμανικές εκλογές-κάτι που δεν αποκλείεται να γίνει αμέσως μετά- θα πρέπει να κάνει ανασχηματισμό και να βάλει περισσότερο «φθαρμένο» Βενιζέλο στην κυβέρνηση.
Στα χαμηλότερα βρίσκεται και το κόμμα του Κουβέλη, επομένως, έχουμε πολιτική αδυναμία των δύο εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων.
Ξαφνικά, και με αφορμή το αντιρατσιστικό που δεν είναι μνημονιακή υποχρέωση-ούτε καν προγραμματική- Βενιζέλος και Κουβέλης βάλουν εναντίον του Σαμαρά με αστεία επιχειρήματα «δεν κυβερνά μόνος του ο Σαμαράς» και ότι ζητούν «νέα προγραμματική συμφωνία».
Προφανώς δεν κατανοούν ότι η τρικομματική κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη ατζέντα, για παράδειγμα αν ο κ. Κουβέλης επιθυμούσε να φέρει νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλών θα έπρεπε να τον στηρίξει ο Σαμαράς, έλεγε κυβερνητικό στέλεχος τις τελευταίες ημέρες.
Τα τρία κόμματα έχουν διαφορετικές πολιτικές προτεραιότητες και αυτό φαίνεται κάθε φορά που αποχωρούν οι Τροικάνοι και η συζήτηση ξεφεύγει από τις μνημονικές υποχρεώσεις.
ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θέλουν να μετέχουν στη νομή της εξουσίας αποφεύγοντας στις κρίσιμες στιγμές το βάρος δύσκολων αποφάσεων. Και αυτό σε έναν βαθμό το έχουν καταφέρει στη κρατική μηχανή με τους δικούς τους ανθρώπους…
Πολιτικά τα πράγματα είναι διαφορετικά, ο Αντώνης Σαμαράς επέβαλε την τακτική του-όταν Κουβέλης και Βενιζέλος πίεζαν για διαπραγμάτευση και αντιδρούσαν στη ψήφιση των μέτρων- μάλιστα η ΔΗΜΑΡ τα εργασιακά του τελευταίου μνημονίου δεν τα ψήφισε δημιουργώντας με τη στάση της προϋπόθεσης πτώσης της κυβέρνησης.
Αν ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης δεν είναι ευχαριστημένοι, μπορούν να αποσύρουν την υποστήριξη τους από την κυβέρνηση, όλα τα άλλα είναι ακόμα ένα κακοπαιγμένο σενάριο του σήριαλ «Τραβάτε με και ας κλαίω», το παρακολουθήσαμε με τις περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, με τις απολύσεις, με τον φόρο στα ακίνητα και το χαράτσι της ΔΕΗ.
Ιδού η Ρόδος κύριοι…
Νίκος Παναγιωτόπουλος -newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο μπλοκ μας δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.
Όσοι επιθυμούν να παίρνουν τις αναρτήσεις από το μπλογκ μπορούν να το κάνουν ελεύθερα με την παράκληση όπως σαν πηγή ενημέρωσης να αναφέρουν το ιστολόγιο μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.