Να βρούμε τον δρόμο μας.......

Το ασυνείδητο εκτός από "μπαούλο" κακών εμπειριών και απωθημένων, θα μπορούσε να αποτελεί και πηγή δημουργίας;

Ναι, απαντά ο Ελβετός ψυχίατρος Κ.Γ.Γιουνγκ, και οφείλουμε σε αυτή την πρόσκαιρη μικρή ζωή μας να βρούμε τον τρόπο να αντλήσουμε από το ασυνείδητο, ώστε να διευρύνουμε τη σκέψη και τον νου μας.

Βασικός στόχος πάντα είναι να ανακαλύψουμε τον αληθινό σκοπό της ζωής μέσα από τις νευρώσεις, τις αστοχίες και τις αποτυχίες μας. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με την εξατομίκευση λέει η ψυχιατρική, που πετυχαίνεται με την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας καθενός ξεχωριστά να διακόψει τις ασυνείδητες ενέργειές του, με το να πάψει να υπακούει στα κελεύσματα τουσκοτεινού κόσμου του υποσυνείδητου.
Ό,τι γνωρίζουμε δεν μας τρομάζει, λέμε για τον απλό καθημερινό φόβο για ό,τι μας είναι άγνωστο. Το ίδιο ισχύει και για όσα εμπεριέχονται στο ασυνείδητο. Αν βγουν στο φως, παύουν να προκαλούν δυσλειτουργίες, να προβάλλουν εμπόδια, να γενούν τέρατα και εφιάλτες.
Είναι όλα αυτά που μας εμποδίζουν να βρούμε τον προσωπικό μας δρόμο, να ξεχωρίσουμε και να αναδυθούμε μέσα από την ανωνυμία και το πλήθος. Που μας κάνουν ανήμπορους, που δεν μας επιτρέπουν να ελέγχουμε τον εαυτό μας.

Μια ελεύθερη κοινωνία

Ο ψυχίατρος Γιουνγκ προχώρησε πέρα από το αντικείμενο της επιστήμης του. Μίλησε για κοινωνικά προβλήματα που δεν θα μπορέσουν να λυθούν, αν δεν αντιμετωπιστούν πρώτα οι άναρχοι εσωτερικοί μας κόσμοι. Σε αυτό συμφωνούσαν και οι Μυστικιστές ή οι Αλχημιστές.
Η διαπίστωσή του πως οι άνθρωποι που δεν είναι ελεύθεροι, δεν μπορούν να ενταχθούν δημιουργικά σε μια κοινωνία και να την απελευθερώσουν από τα δεσμά της, ταιριάζει και με όσα διακήρυττε ένας άλλος μεγάλος επιστήμονας, ο σεξολόγος Βίλχεμ Ράιχ. Δεν μπορούν να αποβάλλουν το «εγώ» τους στο όνομα της συλλογικότητας και γίνονται έρμαια των καιρών και των καιροσκόπων.
Ο κ. Γιουνκγ ήταν που επέβαλε νέους όρους στο λεξιλόγιο της γλώσσας, όπως τις λέξεις "σύµπλεγµα", "κόµπλεξ", "αρχέτυπο", "περσόνα", "σκιά", "άνιµα και άνιµους", "τυπολογία της προσωπικότητας", "ερµηνεία των ονείρων", "εξατοµίκευση" κ.λπ.

Μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία

Ο Κ.Γ.Γιουνγκ γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1875 στο Κέσβιλ της Ελβετίας. Καταγόταν από σχετικά φτωχή οικογένεια, με τον πατέρα του να είναι ιερέας, αλλά έζησε με αρκετά προβλήματα που στα 12 του του απέφεραν νεύρωση και κρίσεις λιποθυμίας.
Στο βιβλίο του «Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις» αναφέρει τον τρόπο που ξεπέρασε από μόνος του τα προβλήματά του και ορίζει τη νεύρωση. Ήταν μοναχικό και εσωστρεφές παιδί, δεν τον ενδιέφερε το σχολείο, τέλειωσε το Ανθρωπιστικό Γυμνάσιο της Βασιλείας και ήθελε να γίνει αρχαιολόγος.΄Αρχισε σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και διακρινόταν για τη σκέψη του, κάτι που τον βοήθησε
να δίνει διαλέξεις για θεολογικά και ψυχολογικά θέματα.
Ο Γιουνγκ έκανε πειράματα πνευματισμού με την εξαδέλφη του Έλεν Πράσβερκ, την περίοδο 1895-1899, εμπειρία που χρησιμοποίησε στη διδακτορική του διατριβή, με τίτλο«Ψυχολογία και Παθολογία των Αποκαλούμενων Απόκρυφων Φαινομένων» (1902).
Τελικά, επηρεασμένος από τον διάσημο νευρολόγο Κραφτ-Έμπινγκ διάλεξε την Ψυχιατρική.
Το 1900 έγινε βοηθός γιατρού υπό την εποπτεία του Όιγκεν Μπλέλερ, καθηγητή της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και διευθυντή του Νοσοκομείου Ψυχικών Νοσημάτων του Μπουργκχόλζλι. Παράλληλα, μελετούσε ευρωπαϊκές και αρχαίες γλώσσες και έγινε πολύγλωσσος.
Η ιδιότυπη συμπεριφορά του φάνηκε αμέσως, αφού αποφάσισε να κλειστεί για έξι μήνες στο άσυλο ψυχασθενών για να γνωρίσει από τα μέσα το κλίμα.
Τον απασχόλησε η έρευνα της ψυχωσικής συμπεριφοράς και του λόγου, γι' αυτό και μελέτησε τα πρωτόγονα λεκτικά σχήματα και τις στερεότυπες χειρονομίες των ασθενών.
Από τη σχετική εμπειρία που αποκόμισε διαμόρφωσε τη «μέθοδο λεκτικού συνειρμού». Επειδή η μέθοδός του χρησιμοποιήθηκε στη νομική, το Πανεπιστήμιο Κλαρκ της Μασαχουσέτης του απένειμε το 1909 τιμητικό διδακτορικό Νομικής.